Erytrogram

Z Wikipedii

Dwuwklęsły kształt erytrocytów widoczny w mikroskopie elektronowym

Rozmaz krwi, w którym wskutek neutropenii widoczne są praktycznie tylko erytrocyty

Erytrogram - termin medyczny, określający opis erytrocytów, wykonany na podstawie oceny rozmazu krwi, po jego wybarwieniu metodą Maya, Grunwalda i Giemzy (barwienie MGG).

Obecnie badania morfologii krwi wykonywane są zwykle przez automatyczne analizatory hematologiczne w związku z czym nie ma możliwości zauważenia pewnych odchyleń w budowie erytrocytów. Stwierdzenie jednak zaburzeń, takich jak nieprawidłowa objętość erytrocytu, lub zaburzenia dotyczące stężenia hemoglobiny powinny być wskazaniem do wykonania tradycyjnego rozmazu krwi i jego oceny pod mikroskopem.

W warunkach prawidłowych, erytrocyt ma kształt dwuwklęslego dysku (krążka) i jego środku widoczne jest przejaśnienie. W trakcie oceny erytrogramu można stwierdzić następujące odchylenia od stanu prawidłowego:

dotyczące wielkości erytrocytu
- erytrocyt o prawidłowej wielkości - normocyt
- mikrocyt
- makrocyt
- megalocyt
nieprawidłowy kształt
- sferocyt - mniejszy, okrągły, bez przejaśnienia w środku
- leptocyt (anulocyt) - cienki o zwiększonym przejaśnieniu w środku^[1]
- krwinka tarczowata - cienka o mocniej zabarwionym obwodzie i części środkowej
- owalocyt (eliptocyt) - zwiększona długość powodująca owalny kształt
- akantocyt - erytrocyt z wypustkami rozmieszczonymi nieregularnie^[2]
- echinocyt - erytrocyt w wypustkami rozmieszczonymi regularnie^[3]
- krwinka sierpowata (drepanocyt)
- schizocyt - to fragment erytrocytu
- występowanie erytrocytów różnego kształtu nazywane jest poikilocytozą.
nieprawidłowe zabarwienie erytrocytów
- hipochromia (niedobarwliwość) - zmniejszone zabarwienie ze zwiększeniem przejaśnienia środkowego, co w zaawansowanych przypadkach doprowadza do powstania leptocytów
- hiperchromia (nadbarwliwość) - silne wybarwienie erytrocytu z zanikiem przejaśnienia środkowego (np. sferocyt, megalocyt)
- anizochromia - współistnienie krwinek barwiących sie prawidłowo i nieprawidłowo
- polichromatofilia (polichromazja) - niejednorodne barwienie się pojedynczej krwinki, istnieją obszary o różnej intensywności zabarwienia związana z nieukończonym procesem dojrzewania krwinki i jej przedwczesnym uwolnieniem do krwiobiegu^[4].
inne nieprawidłowości
- erytroblast czyli erytrocyt zawierający jądro komórkowe, pojawiają się we krwi obwodowej w przypadkach wzmożonej ertyropoezy (np. po krwawieniach) lub patologicznej w przebiegu chorób rozrostowych krwi
- rulonizacja krwinek - krwinki zwijają sie w rulony wskutek opłaszczenia ich przez immunoglobuliny, do czego może dojść gammapatiach monoklonalnych
- nakrapiania zasadochłonne erytrocytów będące agregatami rybosomów, występują w zatruciu ołowiem
- ciałka Howella i Joll'ego - różowo-niebieskie pozostałości jądra, występują w niedokrwistościach oraz u osób po splenektomii, ich brak w tym przypadku świadczy o istnieniu dodatkowej śledziony^[5]
- ciałka Heinza - widoczne w mikroskopie świetlnym, tylko w wypadku specjalnego barwienia (błekitem Nilu) lub w mikroskopie kontrastowo-fazowym, powstałe z zdenaturowanej hemoglobiny i białek zrębu erytrocytu, występują w talasemii, methemoglobinemii i w przypadku niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
- pierścienie Cabota - mają kształt pętli lub ósemki, powstają jako pozostałość wrzeciona podziałowego w przypadku nieprawidłowej erytropoezy^[6]
- ciałka Pappenheimera - ciemne, położone obwodowo ziarnistości, zwykle występują po kilka, odpowiadają ziarnistością syderocytow ^[7]