Explorer 11
Z Wikipedii
| Explorer 11 | |
 |
|
| Inne nazwy | S-15 |
| Zaangażowani | NASA (USA) |
| Indeks COSPAR | 1961-013A |
| Rakieta nośna | Juno II |
| Miejsce startu | Centrum Lotów Kosmicznych imienia Johna F. Kennedy'ego, USA |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 486 km |
| Apogeum | 1 786 km |
| Okres obiegu | 108,1 min |
| Nachylenie | 28,9° |
| Mimośród | 0,086448 |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 27 kwietnia 1961 (14:16:38 GMT) |
| Koniec misji | 17 listopada 1961 |
| Wymiary | |
| Wymiary | wys. 1,47 m |
| Masa całkowita | 37,2 kg |
| Masa ładunku użytecznego | ok. 13,61 kg |
Explorer 11 - amerykański satelita naukowy. Pierwszy w historii satelita badający promieniowanie gamma. Jego instrumenty zostały zaprojektowane do obserwacji fotonów gamma o energiach ponad 50 MeV. Satelita pracował normalnie do początku września, kiedy to zaczęły występować problemy z zasilaniem. Niedługo potem, w połowie listopada, przestały napływać użyteczne dane.
Statek pozostaje na orbicie, której żywotność szacuje się na 150 lat.
[edytuj] Budowa i działanie
.jpg/200px-Juno_II_with_Explorer_11_(Apr._27_1961).jpg)
Statek składał się z dwóch połączonych części: ośmiościanu o wymiarach 30,5 x 30,5 x 58,5 cm i cylindra o wymiarach 15,2 x 52,2 cm. Zasilany był ogniwami słonecznymi zasilającymi 12 akumulatorów NiCd. Explorer 11 był stabilizowany obrotowo (10 obr./min.).
Do 19 maja 1961 satelita przesyłał na Ziemię dane z przeglądu nieba. Wszystkie zgromadzono na blisko 32 km mikrofilmu. Rekonstrukcja danych pozwoliła na określenie czasu odebrania promieni gamma z dokładnością do 0,1 sekundy, i punkt na który skierowany był detektor z dokładnością do ok. 5°. W danych zbieranych przez 23 dni i 9 godzin zarejestrowano 22 zjawiska związane z promieniowaniem gamma i około 22 000 związanych z promieniowaniem kosmicznym.
[edytuj] Ładunek
- Teleskop promieniowania gamma - pracował normalnie do 17 listopada 1961
- licznik Czerenkowa - złożony z warstwowo ułożonych scyntylujących kryształów NaI i CsI (o gęstości powierzchniowej 20 g/cm²) z jednym fotopowielaczem
- licznik Czerenkowa - wykorzystujący szkło akrylowe (lucite) i dwa fotopowielacze
- nadajnik modulacji impulsowej, 107,97 MHz, 125 mW
- nadajnik modulacji impulsowej, 108,06 MHz, 20 mW
[edytuj] Bibliografia
- Encyclopedia Astronautica (en)
- NSSDC Master Catalog (en)
- Space 40 (cs)
