Fedrus

Z Wikipedii

Fedrus, właśc. najprawdopodobniej Gaius Iulius Phaedrus, od gr. Phaidros (ur. 15? p.n.e., zm. 50? n.e.) – poeta rzymski pochodzenia greckiego. Na temat życia wiemy niewiele, daty urodzin i śmierci są hipotetyczne.

Fedrus urodził się w rzymskiej prowincji Macedonii i był rodowitym Macedończykiem. W nieznanych nam okolicznościach został niewolnikiem na dworze Oktawiana Augusta, gdzie przebywał długie lata. Prawdopodobnie testamentem Augusta został wyzwolony i otrzymał obywatelstwo rzymskie (stąd brzmienie nazwiska). Twórczość poetycką rozpoczął za panowania Tyberiusza, już będąc w starszym wieku. Zapewne na tle tej twórczości popadł w jakiś konflikt z dworem cesarskim, zwłaszcza z prefektem pretorianów Sejanem.

Fedrus pisał po łacinie. Pozostawił po sobie zbiór wierszowanych bajek pisanych senarem jambicznym. Treść tych utworów jest podobnej natury, co późniejszych bajek Krasickiego, który się zresztą na Fedrusie wzorował. Sam Fedrus jest zależny od Ezopa.

Przekazany do naszych czasów zbiór bajek Fedrusa liczy 123 utwory i jest dość zgodnie uznawany za niekompletny. Z tej liczby 93 bajki zostały przekazane przez rękopisy istniejące do naszych czasów, 30 natomiast znajduje się w tzw. Appendix Perottina, antologii bajek Ezopa, Awiena i Fedrusa sporządzonej w XV wieku przez Niccolo Perottiego. Korzystał on z rękopisu nam nieznanego, który to rękopis był najwyraźniej bardziej kompletny niż inne.

[edytuj] Zobacz też

• Bajki Fedrusa na The Latin Library.
• Phaedrus, bajki po łacinie.