Filip III Śmiały
Z Wikipedii
Filip III Śmiały (ur. 1245, zm. 5 października 1285), król Francji 1270–1285 z dynastii Kapetyngów.
Syn króla Ludwika IX i Małgorzaty, córki Rajmunda Berengara V, hrabiego Prowansji.
W okresie panowania Filipa III domena królewska powiększyła się o terytorium hrabstwa Szampanii i Królestwa Nawarry, zamieszkanego przez Basków. Król umocnił również swój stan posiadania w Lotaryngii, kosztem Cesarstwa Rzymsko-Niemieckiego. Posiadał też pewne lenna w Aragonii, kraju na Półwyspie Iberyjskim, przyległym do Pirenejów, a także w posiadłościach aragońskich na Balearach i na Sycylii. Na Sycylii w 1282 r. miał miejsce bunt w miastach przeciwko urzędnikom francuskim, co skończyło się ich masakrą. Przeszła ona do historii pod nazwą "nieszpory sycylijskie", gdyż miała miejsce, gdy kościelne dzwony wzywały na nieszpory w poniedziałek wielkanocny.
Był żonaty dwa razy:
- pierwszą małżonką była Izabela Aragońska (1247-1271) - córka króla Aragonii - Jakuba I Zdobywcy, z tego związku urodzili się synowie:
- Filip (późniejszy król Filip IV Piękny),
- Karol (późniejszy hrabia Karol de Valois).
- po śmierci pierwszej małżonki, w 1274 pojął za żonę Marię Brabancką (1260-1321). Owocami tego związku byli:
- Ludwik Francuski, hrabia d'Evreux (1276-1319), ojciec Filipa III - króla Nawarry i Joanny d'Évreux - królowej Francji,
- Małgorzata Francuska (1282-1317), która w 1299 poślubiła Edwarda I - króla Anglii,
- Blanka (1286-1305), która w 1300 poślubiła Rudolfa III - księcia Austrii.
Filip III zmarł na febrę w 1285 r. Następcą został jego syn Filip IV Piękny (1285-1314).
[edytuj] Zobacz też
| Poprzednik Ludwik IX Święty |
 |
król Francji 1270-1285 |
|
Następca Filip IV Piękny |
