Film dokumentalny
Z Wikipedii
Film dokumentalny to szeroka kategoria opisująca jedną z form ekspresji filmowej. Początkowo, tym co wyróżniało ten rodzaj filmów było dokumentowanie, przedstawianie faktów, co odróżniało je od filmów fabularnych, przedstawiających fikcyjne wydarzenia. Filmy dokumentalne były często tworzone w celach informacyjnych lub dydaktycznych. Służyły też propagandzie, czego przykładem jest twórczość Leni Riefenstahl, a ostatnio "Fahrenheit 9/11" Moore'a.
W Polsce filmy dokumentalne powstawały przede wszystkim w założonej w 1950 roku warszawskiej Wytwórni Filmów Dokumentalnych i łódzkiej Wytwórni Filmów Oświatowych.
Spis treści |
[edytuj] Najważniejsi dokumentaliści
[edytuj] 1922-1927 (kino nieme)
- Robert J. Flaherty
- Merian C. Cooper i Ernest B. Schoedsack
- Dziga Wiertow
[edytuj] 1927-1959
- John Grierson
- Joris Ivens
- Pare Lorentz
- Leni Riefenstahl
- The March of Time
[edytuj] Współcześni dokumentaliści:
- Werner Herzog (Fata Morgana, Kraina milczenia i ciemności, Mój najlepszy szatan, Lekcje ciemności, Grizzly Man)
- Errol Morris (The Thin Blue Line, Vernon, Florida, Fast, Cheap and Out of Control)
- Michael Moore (The Big One, Roger and Me, Zabawy z bronią, Fahrenheit 9.11)
- Ron Mann (Comic Book Confidential, The Twist, Grass)
- Barbara Kopple (Wild Man Blues, Harlan County U.S.A.)
- Steve James (Hoop Dreams)
- Joe Berlinger i Bruce Sinofsky (Brother's Keeper, Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills, Metallica: Some Kind of Monster)
- D. A. Pennebaker (Don't Look Back, Monterey Pop)
- Frederick Wiseman (High School , Titicut Follies)
- Albert Maysles i David Maysles (Salesman, Grey Gardens)
- Michael Apted (7 Up)
- Claude Lanzmann (Shoah)
- Ken Burns (Baseball, The Civil War)
- Alain Resnais, (Night and Fog)
- Mark Jonathan Harris, (The Long Way Home , Into the Arms of Strangers: Stories of the Kindertransport)
- Ross McElwee, (Time Indefinite, Sherman's March)
[edytuj] Polscy dokumentaliści
- Agnieszka Arnold (Sąsiedzi, Czarny lipiec, Bohater)
- Ewa Borzęcka (Trzynastka, 1996 r., Arizona, 1997 r., Oni, 1999 r.)
- Andrzej Celiński (Dworcowa Ballada, 2002. r., Dzieci z Leningradzkiego, 2005 r.)
- Maciej Drygas (Usłyszcie mój krzyk, 1991 r.)
- Andrzej Fidyk (Defilada, 1989, Sen Staszka w Teheranie1992 r., Rosyjski striptease, 1993 r., Carnaval - największe party świata, 1995 r., Kiniarze z Kalkuty, 1998 r.),
- Dariusz Jabłoński (Fotoamator, 1998 r.)
- Marcel Łoziński (89 mm od Europy, 1993 r.; Wszystko może się przytrafić, 1995 r.)
- Paweł Łoziński (Taka historia, 1999 r.)
- Wojciecha Staroń ( Syberyjska lekcja, 1998 r.) ;
- Małgorzata Szumowska (Siedem lekcji miłości 1999 r.)
- Krzysztof Kieślowski (Gadające głowy, Z punktu widzenia nocnego portiera, Szpital)
- Piotr Morawski (Moja Moskwa, 1996 r.; Tata, I love you, 1999 r.)
- Kazimierz Karabasz (Muzykanci, 1961 r.)
- Andrzej Titkow (Wolny zawód, 1981 r.)
- Andrzej Wolski (Jan Lebenstein - dziennik samotnika, 1999 r.; Witold Gombrowicz, 2000 r.)
- Maria Zmarz-Koczanowicz (Miłość bez wizy, 2001 r.; Dworzec Gdański, 2007 r.)
[edytuj] Bibliografia
- "Klucze do rzeczywistości: szkice i rozmowy o polskim filmie dokumentalnym po roku 1989" / pod red. Małgorzaty Hendrykowskiej. Poznań, Wydaw.UAM, 2005 ISBN 83-232-1556-1