Fitopatologia
Z Wikipedii
Fitopatologia (gr.: φυτόν phyton - roślina, πάθος pathos - cierpienie, λόγος logos - nauka) – nauka zajmująca się chorobami roślin, poznawaniem wpływu czynników chorobotwórczych na organizmy roślinne (wywoływanymi przez nie objawami chorób) i biologią tych czynników (ich cyklem życiowym i opracowywaniem metod ich zwalczania). Razem z entomologią stosowaną i herbologią tworzą odrębną dziedzinę wiedzy - ochronę roślin.
Obejmuje ona następujące działy:
- ochrona roślin przed chorobami - metody i zasady zwalczania chorób,
- profilaktyka - sposoby zapobiegania chorobom,
- diagnostyka - identyfikacja czynników infekcyjnych,
- symptomatologia (morfologia fitopatologiczna) - badanie i opisywanie zjawisk chorobowych i objawów chorób,
- etiologia - identyfikacja, opisywanie i klasyfikacja (ustalaniem przyczyn) czynników infekcyjnych chorobotwórczych (wirusy, mikoplazmy, bakterie, grzyby i pasożytnicze rośliny nasienne) oraz czynników nieinfekcyjnych chorobotwórczych (niekorzystne warunki środowiska),
- epidemiologia - rozwój chorób i ich szkodliwość w populacji roślin, głównym przedmiotem badań są źródła infekcji, wpływ czynników zewnętrznych na rozwój chorób i rozprzestrzenianie się patogenów. Zajmuje się sposobami i warunkami rozprzestrzeniania patogenów w populacji roślin oraz badaniem mechanizmów powstawania epidemii (warunków, jakie do niej doprowadzają i w jakich powstaje), jej rozwoju,
- terapeutyka - badanie środków zaradczych i sposobów ich stosowania,
- patogeneza - badanie mechanizmów odporności roślin na choroby, rozwoju chorób od momentu zakażenia rośliny, oraz związane z nią współdziałanie między czynnikiem chorobotwórczym i porażoną rośliną.
Wymagania stawiane fitopatologii ze strony praktyki w rolnictwie, ogrodnictwie i leśnictwie, nadają jej kierunek praktyczny.