Flaga stanowa Maine
Z Wikipedii
Błękit oznacza przynależność do Unii. Głównym godłem pieczęci Maine jest sosna wejmutka, symbol stanu, którego przydomek brzmi Stan sosny. Siedzący pod nią łoś, symbolizuje rozległe czyste lasy. Woda oznacza morze. Farmer, trzymający kosę, reprezentuje rolnictwo, a marynarz wsparty na kotwicy jest symbolem handlu i rybołówstwa. Gwiazda i stanowa dewiza, która znaczy Kieruję, symbolizuje fakt, że Gwiazda Polarna zawsze była gwiazdą przewodnią żeglarzy, traperów i osadników.
Przyjęta 24 lutego 1909 roku. Proporcje 26:33.
Alabama | Alaska | Arizona | Arkansas | Connecticut | Dakota Południowa | Dakota Północna | Delaware | Floryda | Georgia | Hawaje | Idaho | Illinois | Indiana | Iowa | Kalifornia | Kansas | Karolina Południowa | Karolina Północna | Kentucky | Kolorado | Luizjana | Maine | Maryland | Massachusetts | Michigan | Minnesota | Missisipi | Missouri | Montana | Nebraska | Nevada | New Hampshire | New Jersey | Nowy Meksyk | Nowy Jork | Ohio | Oklahoma | Oregon | Pensylwania | Rhode Island | Tennessee | Teksas | Utah | Vermont | Wirginia | Wirginia Zachodnia | Waszyngton | Wisconsin | Wyoming
