Floren
Z Wikipedii
Floren to złota moneta o masie ok. 3,5 grama, bita przez Florencję od 1252. Jej odpowiednikiem w Wenecji był dukat.
Szybko stała się standardem i przez stulecia była naśladowana w wielu krajach europejskich (podobnie jak później grosz i srebrny talar). Własne monety tego gatunku (tzw. naśladownictwa) bili m.in. władcy Serbii czy książęta śląscy. Z reguły były one dość wierną kopią florenów z Florencji, także w sferze ikonograficznej (lilia w awersie, postać świętego Floriana w rewersie), co miało ułatwić ich recepcję na rynku. Najważniejszym wyjątkiem (z królem na majestacie w awersie i herbem w rewersie) są floreny bite od XIV wieku przez władców królestwa Węgier, gdzie w tymże stuleciu odkryto największe w Europie złoża złota (jego roczne wydobycie na pocz. XIV wieku przekraczało 5-krotnie łączne wydobycie na Śląsku i w Czechach, drugiego wtedy na kontynencie obszaru złotonośnego).
Innym wyjątkiem jest bardzo niewielka liczebnie emisja florenów polskich Władysława Łokietka z inskrypcją S(anctus) STANISLAVS POL(oni)E - WLADISLAVS D(e)I G(ratia) REX, której wygląd został zaczerpnięty po połowie z typu węgierskiego (władca w majestacie na awersie) i florenckiego typu za pośrednictwem florenów węgierskich typ ten naśladujących (gdyż i tam bito kopie florenów florenckich) o czym świadczy postać świętego Stanisława w rewersie (która w warunkach polskich zastąpiła świętego Floriana). W zbiorach polskich znajduje się obecnie tylko jeden egzemplarz tej monety (drugi domniemany egz. jest własnością obywatela Litwy).
W Polsce florenem nazywano obiegające w kraju monety złote. Z czasem określenie to zostało wyparte przez nazwę dukat, także czerwony złoty, lub czerwoniec.
