Flutikazon
Z Wikipedii
Flutikazon | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Wzór sumaryczny | C22H27F3O4S | ||
Masa molowa | 444.508 g/mol | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 80474-14-2 | ||
PubChem | |||
DrugBank | |||
Klasyfikacja | |||
ATC | D 07 AC 04 D 07 AC 17 R 01 AD 08 R 03 BA 05 |
||
Stosowanie w ciąży | kategoria C | ||
Farmakokinetyka | |||
Biodostępność | 12-22% wziewny 0,5% donosowy <1% doustny |
||
Wiązanie z białkami osocza i tkanek |
91% | ||
Metabolizm | wątroba | ||
Wydalanie | z kałem, częściowo z moczem | ||
Uwagi terapeutyczne | |||
Drogi podawania | wziewnie donosowo miejscowo |
Flutikazon, propionian flutikazonu - syntetyczny, fluorowany glikokortykosteroid stosowany głównie w terapii astmy oskrzelowej i alergicznych nieżytów nosa. W Polsce występuje pod nazwami handlowymi: Cutivate, Flixonase, Flixotide jako preparat prosty oraz w połączeniu z salmeterolem jako Seretide.
[edytuj] Mechanizm działania
Flutikazon działa przeciwzapalnie, przeciwświądowo, immunosupresyjnie. Powoduje obkurczenie naczyń, redukuje liczbę eozynofili i bazofili w błonie śluzowej nosa. Dzięki swojej niskiej biodostępności słabo wpływa na wydzielanie ACTH przez przysadkę mózgową, dzięki czemu po nagłym odstawieniu rzadko wywołuje objawy niewydolności kory nadnerczy.
[edytuj] Wskazania
Lek jest stosowany w terapii astmy oskrzelowej, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, a także, jako postać donosowa, w leczeniu alergicznych nieżytów nosa, zapalenia zatok, polipów nosa. jest używany również miejscowo w chorobach skórnych wrażliwych na działanie sterydów.
[edytuj] Bibliografia
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007, ss. 271-273. ISBN 978-83-7430-110-7.