Franciszek Stadnicki
Z Wikipedii
Franciszek Stadnicki (ur. 1742, zm. 1810) - Kawaler Orderów Orła Białego i św. Stanisława, konfederat barski; obrońca Krakowa, starosta ostrzeszowski; rotmistrz poseł na sejm z ziemi wieluńskiej, właściciel 17 kluczy m.in. Rymanowa i Dukli (1809r.)
Syn Teresy z Potockich i Antoniego, starosty ostrzeszowskiego i wyszogrodzkiego.
Żona - Teresa Wężyk herbu Wąż, córka Józefa, kasztelana Konarskiego i Heleny Jordanówny herbu Trąby.
Dzieci: Antoni ożeniony z Józefa z Jabłonowskich, Ignacy ożeniony z Ksawerą Zboińską, Anna zamężna ze Stanisławem Małachowskim, Tekla z Janem Kantym Stadnickim, Helena z Wojciechem Męcińskim.
Jako poseł na sejm z Ziemi Wieluńskiej (1776 i 1786) głosował za elekcją króla Stanisława Augusta oraz przedstawił przyjęty wniosek dotyczący reformy będącej w obiegu monety. W latach 1792-1793 był regimentarzem województwa kaliskiego i sędzią (w czasie konfederacji barskiej brał udział wraz ze swoim regimentem w obronie krakowskiego zamku)i został uwięziony przez Rosjan. Dzięki staraniom kuzynki Teresie Ossolińskiej wyszedł z rosyjskiego więzienia. Posiadał dobra ziemskie w Królestwie Polskim i Galicji, łącznie siedemnaście kluczy; m.in. w Rymanowie.
Córka jego w 1809 r.Helena Stadnicka poślubiła gen. Wojciecha Męcińskiego, i wniosła mężowi w posagu Duklę. Nagrobek jego znajduje się w przedsionku kościoła parafialnego, p.w. św. Marii Magdaleny w Dukli.