Giez bydlęcy
Z Wikipedii
| Giez bydlęcy | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | stawonogi |
| Gromada | owady |
| Podgromada | uskrzydlone |
| Rząd | muchówki |
| Rodzina | gzowate |
| Rodzaj | Hypoderma |
| Gatunek | giez bydlęcy |
| Nazwa systematyczna | |
| Hypoderma bovis | |
| (Linnaeus, 1758) | |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Giez bydlęcy (Hypoderma bovis) - owad z rodziny gzowatych. Długość 15 mm, ciało ciemnożółte, owłosione, dł. do 15 mm. Giez bydlęcy ma skrzydła przezroczyste.
Larwy gzów bydlęcych są pasożytami bydła domowego. Samice gzów bydlęcych w słoneczne i ciepłe dni siadają na skórze żywiciela i składają jaja. Po wylęgnięciu się larwa wygryza w skórze otwór i rozpoczyna wędrówkę w ciele żywiciela kończącą się pod skórą lędźwi, kłębu lub grzbietu. Po pierwszej wylince larwa przebija otwór w skórze. Przez otwór dostaje się pod skórę powietrze, którym zaczyna oddychać larwa.
Po zakończeniu rozwoju larwa powiększa otwór i wypada na ziemię. Po zakopaniu się zaczyna się przepoczwarczać. Imago opuszcza poczwarkę rano, w słoneczne dni i z powodu uwstecznionych narządów pokarmowych żyje krótko (do kilku dni). Całkowity okres rozwoju gza bydlęcego to w przybliżeniu jeden rok.
Schorzenie bydła wywołane żerowaniem gza bydlęcego nosi nazwę hypodermatozy.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Strojny, 1981, Nasze zwierzęta, Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, ISBN 83-09-00045-6.
