Granatnik RWGŁ-1
Z Wikipedii
| Ręczna Wyrzutnia Granatów Łzawiących 1 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Polska |
| Producent | Zakłady Metalowe im. gen. "Waltera" |
| Rodzaj | granatnik policyjny |
| Historia | |
| Prototypy | druga połowa lat 60. XX wieku |
| Produkcja seryjna | lata 70. XX wieku |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,62 mm (lufy) |
| Nabój | 7,62 mm wz. 43 (ślepy) + granat łzawiący UGŁ-200 |
| Magazynek | pudełkowy, 5 nab |
| Inne | |
| Zasięg skuteczny | 100 m |
Ręczna Wyrzutnia Granatów Łzawiących -1 (RWGŁ-1) - policyjny granatnik nasadkowy skonstruowany w latach 60..
RWGŁ-1 był przeznaczony do miotania granatów łzawiących UGŁ-200. Granaty były miotane przez gazy prochowe ślepego naboju miotającego 7,62 mm wz. 43. Zasilanie broni odbywało się z wymiennego magazynka pudełkowego o pojemności 5 naboi. Zamek czterotaktowy wzorowany był na zamku karabinu Mosin. Większość elementów broni była wykonywana technologią frezowania.
W drugiej połowie lat 70. opracowano następce RWGŁ-1. Był to wprowadzony do uzbrojenia MO w 1978 roku RWGŁ-3.
