Grupa Operacyjna "Teplice"

Z Wikipedii

Grupa Operacyjna "Teplice" – wydzielona formacja armii czechosłowackiej, przeznaczona do zwalczania oddziałów UPA.

Została utworzona 22 czerwca 1946, w miejsce dotychczas istniejącej GO "Ocel".

[edytuj] Organizacja

We wrześniu 1946 przeprowadzono jej reorganizację, zmniejszając jej skład z 14 do 9 batalionów, w sile 4000 żołnierzy.

30 kwietnia 1947 Grupa została ponownie zreorganizowana - w jej skład weszły cztery "bataliony pościgowe": "Lew", "Rys", "Tyger" (utworzony ze szkoły oficerów rezerwy) i "Orel" (z elewów szkoły podoficerskiej), samodzielne kompanie Peter" i "Sokol", oraz kompania łączności "Mikulaš" i eskadry lotnicze "Oblak" i "Lipa".

1 maja 1947 do GO "Teplice włączono dziewięć kompanii piechoty (podlegających Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego), kombinowane bataliony z 14 i 32 pp i 2 batalion 20 pp.

20 maja 1947 dołączono z 10 DP: kombinowaną kompanię moździerzy, trzy baterie artylerii, kompanię kobiecą, kompanię batalionu łączności, kompanię techniczną, kompanię ppanc, kompanię pomocniczą pułku zapasowego oraz batalion zmotoryzowany 4 DP.

22 maja 1947 włączono:kompanię piechoty z Ceskich Budejowic, batalion ćwiczebny z Milovic, pododdział szkoły oficerów rezerwy.

20 czerwca 1947 zorganizowano i włączono do GO samodzielny pułk Wojsk Ochrony Pogranicza "Slovensko" (dowódca - mjr. Mirosław Duda). W jego skład wchodziły bataliony zbiorcze: "Javor", "Osika", "Dub", "Jasan", oraz eskadra lotnicza "Kobra".

[edytuj] Dowódcy

• płk Jan Heřman (od 22 czerwca 1946)
• płk Jozef Tlach (do 30 kwietnia 1947)
• płk Vit Ondrášek (do 22 lipca 1947)
• gen. mjr Emil Perko

[edytuj] Współpraca z Ludowym Wojskiem Polskim

W końcu kwietnia 1947 polski Sztab Generalny, za pośrednictwem Ministerstwa Spraw Zagranicznych, wystosował szyfrogram adresowany do ministra Obrony Narodowej Republiki Czechosłowackiej Ludwika Svobody, z propozycją nawiązania współpracy przeciw ukraińskiemu podziemiu zbrojnemu.

Pierwsze spotkanie delegatów polskich z GO "Wisła" i czechosłowackich odbyło się na granicy 26 kwietnia 1947 i dotyczyło wymiany oficerów łącznikowych oraz nawiązania łączności.

28 czerwca 1947 zebrała się w Koszycach mieszana komisja, która opracowała wytyczne do organizacji współdziałania oddziałów obu stron. W spotkaniu ze strony polskiej uczestniczyli dowódcy GO "Wisła" (gen. bryg. Stefan Mossor, płk Grzegorz Korczyński, płk Juliusz Hübner, płk Bolesław Sidziński, płk Michał Chiliński), a ze strony czechosłowackiej dowództwo IV Okręgu Wojskowego i GO "Teplice" (gen. bryg. Emil Perko, płk Bohumĭr Lomský, płk Vit Ondràšek, ppłk Jozef Zavřel, mjr Jan Cesářik). Komisja sprecyzowała zasady utrzymywania łączności oraz opracowała podstawy współdziałania bojowego.

Czechosłowaccy oficerowie łącznikowi z radiostacjami zostali skierowani do Podgrupy Operacyjnej "Sanok" w Sanoku i do sztabu 6 DP w Krościenku, a polscy do sztabu GO "Teplice" w Humennem oraz do grupy płk Noszczaka w Podolińcu. Głównymi oficerami łącznikowymi zostali ppłk Zavřel w Sanoku i mjr Orlik w Humenne.

[edytuj] Literatura

• A. Szcześniak, W. Szota - "Droga do nikąd", Wydawnictwo MON, Warszawa 1973