Z Wikipedii
Grusza wierzbolistna (Pyrus salicifolia Pall.) - gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Pochodzi z Bliskiego Wschodu (Kaukaz i Zakaukazie). W Polsce jest uprawiana.[1]
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Krzew lub małe drzewo o kulistej koronie, dochodzące do 12 m wysokości, ze zwisającymi gałeziami.
- Liście
- Lancetowate, całobrzegie, o długości 3-9 cm, podobne do liści wierzby białej, pokryte zarówno z wierzchu jak i od spodu szarym kutnerem.
- Kwiaty
- Duże, lśniąco białe z czarno zakończonymi pręcikami, pączki lekko czerwonawe, kwitnie wiosną.
- Owoce
- Zielone, małe,o długości 2-3 cm, twarde, niejadalne.
- Gatunki podobne
- Może być mylona z gruszą śnieżną (Pyrus nivalis), która jest przeważnie wyższa i nie ma zwisającyhc gałęzi lub z Pyrus elaeagrifolia o liściach szerszych z dłuższmi ogonkami.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna. Jest powszechnie uprawiana w ogrodach i parkach. Ma wiele odmian. Dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu rośnie dobrze na słabych piaszczystych glebach. Wyróżnia sie wysoka odpornością na mróz.
[edytuj] Ciekawostki
- To właśnie z powodu liści podobnych do wierzby powstało powiedzenie "gruszki na wierzbie" [1]
Przypisy
Galeria zdjęć i grafik
