Gustav Heinemann
Z Wikipedii
| Gustav Heinemann | |
| Data urodzenia | 1899 |
| Data śmierci | 1976 |
| 3. Prezydent Republiki Federalnej Niemiec | |
| Okres urzędowania | od 1 lipca 1969 do 30 czerwca 1974 |
| Przynależność polityczna | SPD |
| Poprzednik | Heinrich Lübke |
| Następca | Walter Scheel |
Gustav Walter Heinemann (ur. 23 lipca 1899 w Schwelm, zm. 7 lipca 1976 w Essen) – polityk niemiecki.
Heinemann przyszedł na świat w zamożnej rodzinie westfalskiej. Był przeciwnikiem rządów nazistowskich i pacyfistą.
Kariera polityczna tego byłego wykładowcy prawa rozpoczęła się po powstaniu Republiki Federalnej Niemiec. W latach 1949-1950 był współpracownikiem kanclerza Konrada Adenauera. Jednak różnica w poglądach na temat remilitaryzacji państwa doprowadziła do odejścia Heinemanna z gabinetu Adenauera.
Niedługo potem Heinemann znalazł się w szeregach opozycyjnej wówczas SPD. W okresie Wielkiej Koalicji (CDU/CSU – SPD, 1966-1969) pełnił urząd ministra sprawiedliwości. Zasłynął wtedy wyrażeniem zrozumienia dla rozruchów studenckich w 1968 roku.
W roku 1969 dotychczasowy prezydent Heinrich Lübke ustąpił na kilka miesięcy przed końcem swojej kadencji. Wówczas władze w kraju przejęła koalicja socjaldemokratów i liberałow z FPD na czele z Willym Brandtem. SPD jako swego kandata na nowego prezydenta wysunęło właśnie Heinemanna, który wygrał wybory.
Theodor Heuss (FDP) | Heinrich Lübke (CDU) | Gustav Heinemann (SPD) | Walter Scheel (FDP) | Karl Carstens (CDU) | Richard von Weizsäcker (CDU) | Roman Herzog (CDU) | Johannes Rau (SPD) | Horst Köhler (CDU)
