Harold Mahony
Z Wikipedii
Harold Segerson Mahony, także Mahoney (ur. 13 lutego 1867 w Edynburgu, Szkocja, zm. 27 czerwca 1905 w Caragh Hill), tenisista irlandzki, zwycięzca Wimbledonu, medalista olimpijski.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Wysoki, praworęczny Mahony należał do silnej ekipy irlandzkiej, która z powodzeniem rywalizowała z zawodnikami angielskimi na Wimbledonie na przełomie XIX i XX wieku, obok m.in. Willoughby Hamiltona, Franka Stokera, Heleny Rice czy Joshua Pima. Był uważany za zawodnika o stosunkowo słabym forhendzie, który ten niedostatek nadrabiał znakomitym bekhendem, wolejem i smeczem.
W 1893 Mahony doszedł do finału wimbledońskiego turnieju pretendentów (All Comers), ale przegrał z Pimem 7:9, 3:6, 0:6 (Pim pokonał następnie we właściwym finale Wilfreda Baddeleya). Trzy lata później Mahony zwyciężył w turnieju pretendentów i w finale (challenge round) zmierzył się z Baddeleyem, odnosząc swoje jedyne zwycięstwo wimbledońskie. W 1897 miał prawo występu w challenge round jako obrońca tytułu - przegrał z Reginaldem Dohertym. W 1898 zakończył udział na Wimbledonie na finale pretendentów, przegrywając po dramatycznym meczu z prawie dziesięć lat młodszym Lawrence Dohertym (bratem Reginalda) 1:6, 2:6, 6:4, 6:2, 12:14.
W deblu wimbledońskim doszedł dwa razy do finału turnieju pretendentów. W 1892 w parze z Pimem przegrał z Haroldem Barlowem i Ernestem Lewisem 10:8, 3:6, 7:5, 9:11, 1:6, a w 1903 z Majorem Ritchie uległ braciom Doherty 6:8, 2:6, 2:6. W 1897 osiągnął finał mistrzostw USA w parze z Haroldem Nisbetem, przegrywając z George Sheldonem i Leo Ware 13:11, 2:6, 7:9, 6:1, 1:6.
W 1898 Mahony wygrał mistrzostwa Irlandii w grze pojedynczej; ten sam turniej wygrywał w mikście w 1895 i 1896. Był także międzynarodowym mistrzem Niemiec (1898, w finale pokonał Pima). W 1900 w barwach Wielkiej Brytanii zdobył trzy medale na igrzyskach olimpijskich w Paryżu. W finale singla przegrał z Lawrence Dohertym. Srebrny medal zdobył także w mikście z Francuzką Hélène Prévost, ponadto brąz w deblu z Arthurem Norrisem.
W 1905 zginął w wypadku w czasie jazdy rowerem.
[edytuj] Osiągnięcia w najważniejszych imprezach
- Wimbledon
- gra pojedyncza - wygrana 1896, finał 1897, finały All Comers 1893, 1898
- gra podwójna - finały All Comers 1892 (z Joshuą Pimem), 1903 (z Majorem Ritchie)
- mistrzostwa USA
- gra podwójna - finał 1897 (z Haroldem Nisbetem)
- igrzyska olimpijskie w Paryżu
- gra pojedyncza - 2. miejsce
- gra podwójna - 3. miejsce
- gra mieszana - 2. miejsce
[edytuj] Występy w challenge round na Wimbledonie
- 1896 - 6:2, 6:8, 5:7, 8:6, 6:3 z Wilfredem Baddeleyem
- 1897 - 4:6, 4:6, 3:6 z Reginaldem Dohertym
[edytuj] Źródła
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
