Henri Duhamel
Z Wikipedii
Henri Duhamel (ur. w 1853 r., zm. w 1917 r.) - francuski alpinista, organizator ruchu alpinistycznego i narciarstwa turystycznego w Alpach Delfinackich i w regionie Grenoble.
Człowiek o wielkiej energii działania i żelaznej woli. Niepowodzenie w próbach pierwszego wejścia na Pic Occidental - najwyższy wierzchołek la Meije, w czym ubiegł go w 1877 r. Emmanuel Boileau de Castelnau, zwielokrotniło jedynie jego wysiłki na polu alpinistycznej eksploracji grupy Écrins. W ciągu kilku lat dokonał 23 pierwszych wejść na niezdobyte dotąd szczyty lub wejść nowymi drogami, w tym pierwszych wejść na Pic Gaspard (3883 m n.p.m.) i la Meije Orientale (3890 m n.p.m.) oraz pierwszego przejścia południowej ściany Barre des Écrins (4102 m n.p.m.).
W 1874 r. był współzałożycielem i pierwszym (tymczasowym) prezesem Sekcji Izery Francuskiego Klubu Alpejskiego (section de l’Isère du Club Alpin Français) w Grenoble. Funkcję prezesa tej sekcji pełnił również później w latach 1884-1887.
W 1887 r. wraz z W. A. Coolidgem i Perrinem wydał przewodnik po Alpach Delfinackich pt. Guide du Haut-Dauphiné, uznawany przez kilkadziesiąt lat za wzór zwięzłości i dokładności dla tego typu wydawnictw. Zajmował się działalnością topograficzną: w 1889 r. opublikował pierwszą kolorową mapę turystyczną pt. Massif du Pelvoux (dawna nazwa grupy Écrins), która służyła alpinistom przez następne 40 lat.
H. Duhamel był również pierwszym propagatorem narciarstwa we Francji. W 1889 r. otrzymał on z Finlandii wskazówki co do sposobu i techniki korzystania z nart. W 1896 r. założył w Grenoble pierwszy francuski klub narciarski Ski Club Alpin i został jego pierwszym prezesem.
Jego imieniem nazwano jeden z bocznych wierzchołków w masywie la Meije w grupie górskiej Écrins: Pyramide Duhamel (3460 m n.p.m.).
