Herb Sycowa
Z Wikipedii
Herb Sycowa w obecnej formie zatwierdzony został uchwałą rady miejskiej Sycowa z 25 stycznia 2007[1]. Przedstawia srebrnego jeźdźca na srebrnym koniu, dmącego w złoty róg, pomiędzy złotymi sześciopromiennymi gwiazdami w układzie w roztrój. Pole herbu jest czarne.
Pierwszy wizerunek herbu sycowskiego znajduje się dokumencie burmistrza i rady miejskiej z 29 maja 1377[2]. Pieczęć zachowała się w nie najlepszym stanie. Przedstawia zbrojnego rycerza dmącego w róg. Na otoku znajduje się łaciński napis S[igillum] CIVITATIS WARTHINBERCH (tłum. Pieczęć miasta Sycowa). W górnych rogach herbu znajdują się gwiazdy lub róże. Według historyków jeździec przedstawia księcia dmącego w róg myśliwski, a u nóg konia biegnie pies.
Mała pieczęć ławnicza datowana na XV wiek przedstawiała opancerzonego mężczyznę w pozycji stojącej z rogiem i dwiema różami. W otoku znajdował się niemiecki napis S[iegel] der stat schappen czu wartheberg (pieczęć ławników miejskich w Sycowie). Na przestrzeni wieków w różny sposób interpretowano znaczenie herbu, a jego dawny wygląd przywrócono w 1888 roku za sprawą J. Fanzkowskiego.
[edytuj] Symbolika herbu
W herbie Sycowa
- srebro postaci konia i jeźdźca symbolizują czystość, prawdę i niewinność;
- czerwień strzemion - wspaniałomyślność, hart ducha;
- kolor złoty - wiarę, stałość, mądrość, chwałę;
- czerń pola - rozwagę, mądrość i stałość.
[edytuj] Źródło
- T. Kulak, Syców i okolice od czasów najdawniejszych, Oficyna Wydawnicza ATUT Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, 2000, ISBN 83-87299-26-X
