Herhor
Z Wikipedii
|
||||||||||||||
|
Herhor - Si-Amon HeriHor egip - Syn Amona Horus go chroni - Hem-Neczer Tepi-en-Amon - kapłan i polityk egipski, prawdopodobnie pochodzenia libijskiego, który zyskał sławę jako dowódca wojskowy.
Od około 19 roku panowania Ramzesa XI jego władza stopniowo wzrastała. Wkrótce przejął zwierzchnictwo nad armią obejmując funkcję Naczelnego Wodza w Górnym Egipcie i Nubii. Utrwalił swoją pozycję wyborem na arcykapłana Amona Tebańskiego. Przyjął coś w rodzaju tytulatury, która nie określała go jako faraona, lecz sankcjonowała jego pełną władzę nad Górnym Egiptem. Czasy końca panowania Ramzesa XI i Herhora określane są jako "Era Odrodzenia". W owych czasach w Egipcie istniał pewnego rodzaju triumwirat. Pierwszą osobą był król, który panował lecz zapewne nie rządził. Drugą był namiestnik Smendes, który teoretycznie pozostawał pod władzą kapłanów Amona, lecz faktycznie rządził niepodzielnie Dolnym Egiptem, urzędując w Pi-Ramzes. Trzecim był właśnie Herhor, który praktycznie rządził Górnym Egiptem.
Rządy Herhora przypadają na czasy przełomu XX i XXI dynastii i zapoczątkowują erę w dziejach Egiptu określaną jako Trzeci Okres Przejściowy. W tych czasach Egipt ponownie rozpadł się na trzy części: Egipt Dolny, Górny i niezależną Nubię. Na północy Smendes założył XXI dynastię ze stolicą w Tanis, zaś południe było rządzone z Teb przez arcykapłanów Amona. W Nubii władzę utrzymał Panehesy, odmawiając podporządkowania się władzy arcykapłanów z Teb.
W czasach Herhora miało miejsce skandaliczne zjawisko powszechnych rabunków królewskich nekropolii w Dolinie Królów. Nie oszczędzono najwspanialszych grobowców, największych władców czasów Imperium; epoki Tutmozydów i Ramessydów m.in. Seti I i Ramzesa II. Zaszła więc potrzeba ponownego pochowania zbezczeszczonych mumii władców. Dokonali tego arcykapłani Pinodżem I i później Pinodżem II, urządzając skrytki królewskich mumii w grobowcu Amenhotepa II i w Deir el-Bahari.
Ramzes XI zmarł około 1070 roku p.n.e., a wraz z nim ostatecznie umarło Imperium epoki Ramessydów i Nowe Państwo - epoka największej świetności państwa Faraonów.
Zapewne Herhor był pierwowzorem kapłana Amona Herhora z powieści Bolesława Prusa "Faraon".
