Huiwen

Z Wikipedii

Huiwen (6 w.) - chiński buddysta, uważany za założyciela szkoły tiantai.

O jego życiu i jego naukach niewiele dziś wiadomo. Wspominany jest w dwu tekstach: wstępie do Mohe zhiguan autorstwa Zhiyi oraz w Fozu tongji - trzynastowiecznej biograficznej pracy szkoły tiantai. Pierwszy tekst opisuje go jako niezrównanego mistrza medytacji w rejonie rzek Żótej i Huai podczas panowania Gaozi (?) z dynastii Północnej Qi (550-589), który w swoim rozumowaniu polegał na tekście Dazhi du lun Nagardżuny (skt Nāgārjuna).

Z drugiego tekstu wynika, iż szybko zaakceptował nauki Doskonałego Pojazdu (mahajany?) i spontanicznie sam z siebie osiągnął oświecenie. Swoje głębokie zrozumienie Dharmy osiągnął czytając słynny komentarz Nagardżuny do tzw. długiego rozdziału (chin. Dazhi du lun) Sutry Mahapradżniaparamity, a następnie jego Mādhyamika śastra, gdy przeczytał następującą gāthę:

Wszystkie przyczynowo stworzone rzeczy

Nazywam pustką;

Są one tylko fałszywymi nazwami

Lecz również wskazują znaczenie.

Jest uważany za pierwszego patriarchę szkoły tiantai (lub drugiego po Nagardżunie). Jego uczniem był Nanyue Huisi, który swoją wiedzę przekazał mistrzowi Zhiyi.

Bibliografia:

• Paul L. Swanson. Foundations of T'ien-t'ai Philosophy.