Humbert I
Z Wikipedii
Humbert I (wł. Umberto I), (14 marca 1844, Turyn – 29 lipca 1900) - z dynastii sabaudzkiej. Syn Wiktora Emanuela II i arcyksiężniczki austriackiej - Marii Adelajdy Habsburg. Król Włoch (9 stycznia 1878 - 29 lipca 1900).
Edukacją księcia Piemontu zajmował się markiz d'Azeglio. W marcu 1858 rozpoczął swoją karierę wojskową w armii sardyńskiej (zaczynał od razu od rangi kapitana). W 1859 był obecny podczas bitwy pod Solferino, a w 1866 dowodził dywizją w bitwie pod Custozą.
21 kwietnia 1868 ożenił się ze swoją kuzynką, księżniczką Małgorzatą (Margeritą) Sabaudzką. Ich synem był Wiktor Emanuel (późniejszy Wiktor Emanuel III), książę Neapolu.
Humbert I został zamordowany przez anarchistę - Gaetano Bresci. Był jedynym królem Włoch, który zginął w zamachu.
| Poprzednik Wiktor Emanuel II |
 |
Król Włoch 1878-1900 |
|
Następca Wiktor Emanuel III |
