Hwaǒm
Z Wikipedii
Hwaǒm chong - koreańska szkoła (kor. chong) Sutry Avatamsaki, odpowiednik chińskiej szkoły huayan.
Jedna z najważniejszych szkół buddyzmu koreańskiego. Została założona przez wybitnego mnicha koreańskiego Ŭisanga (625-702), ucznia Zhiyana (602-668), drugiego patriarchy szkoły huayan w Chinach.
W królestwie Silli tradycja ta nosiła nazwę wonyung chong.
Głównym klasztorem był Pusǒk wybudowany w 676 r. przez Ŭisanga.
Niektórzy z historyków uważają za założyciela tej szkoły wybitnego mnicha Wǒnhyo (617-686). Jego znajomość sutry Avatamsaki była niezwykle głęboka. Uważa się także, iż odegrał on wybitną rolę w kształtowaniu się doktryny huayan w samych Chinach. [1]
Dzięki wysiłkom założyciela i jego uczniów, teoria hwaǒm stała się jednym z podstawowych czynników rozwoju buddyzmu koreańskiego. O potędze szkoły świadczy olbrzymia ilość posągów Vairocany, głównego buddy hwaǒm, znajdujących się w klasztorach i świątyniach. Miała ona ze wszystkich ortodoksyjnych szkół buddyjskich Korei największy wpływ na późniejszą scholastyczną czy doktrynalną orientację koreańskiego buddyzmu. Jako jedyna mogła sprostać bezpośredniej konfrontacji z ikonoklastycznymi szkołami sǒn. Ta stała konfrontacja, w której z reguły hwaǒm chong traciła na korzyść mnożących się szkół sǒn, zdominowała całą późniejszą historię buddyzmu koreańskiego. Jedną z takich konfrontacji była dysputa pomiędzy mistrzem sǒn Toŭi (zm. w 825 r.), ktǒry pierwszy otwarcie przeciwstawił się supremacji szkół doktrynalnych, a mnichem Zhiyuanem ze szkoły hwaǒm. Odwołując się do doktryny pustki(Śunyata) zaatakował niezwykle skutecznie podstawowy koncept hwaǒm - doktrynę Dharmadhatu.[2]
Późniejsze mocne synkretyczne i ekumeniczne tendencje niektórych mistrzów sǒn (Chinul) i połączenie się obu tradycji (doktrynalnej i medytacyjnej) w obliczu prześladowań spowodowało inkorporację nauk hwaǒm do szkoły chogye.
Bibliografia:
- Robert E. Buswell, Jr. The Zen Monastic Experience. 1992
- Robert E. Buswell, Jr. The Korean Approach to Zen: the Collected Works of Chinul. 1983
- Mu Soeng Sunim. Thousand Peak. Korean Zen - Traditions & Teachers. 1991
- Sǒ Kyǒngbo/Kyung-bo Seo. A Study of Korean Zen Buddhism Approached through the Chodangjip. 1979
