Ignaz Seipel
Z Wikipedii
Ignaz Seipel (ur. 19 lipca 1876 w Wiedniu, zm. 2 sierpnia 1932 w Pernitz), teolog, ksiądz katolicki, działacz Austriackiej Partii Chrześcijańsko-Społecznej, kanclerz Austrii w latach 1922-1924 oraz 1926-1929.
W 1899 został księdzem, w 1903 obronił doktorat z teologii, a w 1908 habilitował się, od 1909 był wykładowcą teologii moralnej (początkowo w Salzburgu, potem w Wiedniu. W ostatnim rządzie austriackim doby monarchii, od października do listopada 1918 był ministrem prac publicznych i opieki społecznej. W latach 1919-1920 członek zgromadzenia konstytucyjnego, później (do 1932 poseł do izby deputowanych austriackiego parlamentu. Był aktywnym działaczem Austriackiej Partii Chrześcijańsko-Społecznej (CS) - miał spory udział w jej przekształceniu w 1918, a w latach 1921-1929 stał na jej czele. W tym okresie pełnił funkcję kanclerza Austrii - dwukrotnie: 1922-1924 (stracił funkcję po krytyce ze strony swojej partii oraz ranieniu w zamachu 1 czerwca 1924) oraz 1926-1929, w 1930 krótko minister spraw zagranicznych.
Był jednym z najważniejszych polityków austriackich doby pierwszej republiki. Przykładał dużą wagę do uzdrowienia sytuacji finansowej państwa, sięgając po podpisaniu protokołu Ligi Narodów po pożyczkę Ligi i wydobywając dzięki temu austriackiego szylinga z powojennej inflacji. Jako przywódca CS i kanclerz Austrii opowiadał się za rządami antymarksistowskiego bloku partii prawicowych, zwalczał socjaldemokratów i wspierał rozwój Heimwehry. Taka postawa doprowadziła do eskalacji konfliktu politycznego w Austrii i masakry w Wiedniu 15 czerwca 1927. Z biegiem życia coraz bardziej nie odpowiadała mu formuła austriackiej demokracji parlamentarnej i pragnął wprowadzenia rządów autorytarnych ze sobą na czele.
W stosunkach zagranicznych opowiadał się początkowo za samodzielnością polityczną Austrii, nawiązał jednak bliską współpracę z Włochami, a w późniejszym okresie stwierdził, że nie ma możliwości prowadzenia polityki w oderwaniu od Niemiec.
Zmarł wskutek choroby, której się nabawił podczas podróży do Palestyny. Pozostawił po sobie wiele prac, tak teologicznych, jak i politycznych.
Linki zewnętrzne:
