Instrukcja wyjścia
Z Wikipedii
Instrukcja wyjścia to instrukcja w określonym języku programowania powodująca opuszczenie aktualnie wykonywanego bloku programu ( modułu, podprogramu: procedury, funkcji, metody, lub innych segmentów - bloków programowych - występujących w określonym języku programowana, a także całego programu, procesu) i przejście do następnej instrukcji występującej po instrukcji wywołania danego podprogramu.
Spis treści |
[edytuj] Rodzaje instrukcji wyjścia
Instrukcja wyjścia:
- niejawna: występuje na końcu danego bloku przed słowem zamykającym segment,
- jawna:
- bez wartości przekazywanej do miejsca wywołania
- z wartością przekazywaną do miejsca wywołania
- dla segmentu – podprogramu – będącego funkcją, wartość przekazywana zwykle zostaje użyta w określonym wyrażeniu do obliczeń (istnieją języki dopuszczające wywołanie funkcji poza wyrażeniem i tym samym ignorowanie tej wartości),
- przy wyjściu z programu, wartość przekazywana jest do systemu (lub innego procesu wywołującego program), jako kod zakończenia programu.
[edytuj] Stosowanie instrukcji wyjścia
Blok, segment programu definiuje pewną część algorytmu do wykonania, program definiuje całość danego zagadnienia. Rozpoczęcie wykonywania instrukcji następuje po wykonaniu instrukcji wywołania:
- dla programu w systemie operacyjnym,
- dla podprogramu w instrukcji wywołania lub w wyrażeniu.
Zakończenie natomiast następuje po ostatniej instrukcji zawartej w definicji bloku, co implikuje niejawne (o ile nie umieszczono jawnie instrukcji wyjścia) wystąpienie odpowiedniej instrukcji wyjścia. Często jednak występuje konieczność wcześniejszego zakończenia bloku, co wymaga jawnego użycia instrukcji wyjścia.
[edytuj] Języki programowania
[edytuj] Basic
RETURN
[edytuj] C, C++, C#, Java , Javascript, PHP
/* instrukcja wyjścia powoduje opuszczenia aktualnie wykonywanej funkcji (lub metody) w przypadku funkcji main() powoduje jej opuszczenie, a w konsekwencji opuszczenie całego programu */ return wyrażenie;
[edytuj] Clipper
RETURN [wyrażenie]
Instrukcja RETURN w języku Clipper zamyka blok podprogramu (jak end w Pascalu lub } w C).
[edytuj] Cobol
nazwa EXIT.
[edytuj] Forth
- koniec podprogramu: ;
- wyjście z podprogramu ABORT
[edytuj] Fortran
- zakończenie
STOP [wartość] END
- wyjście
RETURN
- przypisanie wartości funkcji
nazwa_funkcji=wyrażenie
[edytuj] Icon
- zakończenie programu
stop(wyrażenie) exit(wyrażenie)
- wyjście
return [wyrażenie] fail
- koniec procedury
end
[edytuj] Jean
DONE QUIT CANCEL
[edytuj] Pascal
- koniec podprogramu
end;
- zwrócenie wartości przez funkcję
{ nazwa_funkcji traktowana jest jak zmienna lokalna, której wartość przy wyjściu jest przekazywana jako wartość funkcji }
nazwa_funkcji:=wyrażenie;
- Turbo Pascal (procedury standardowe dostępne w module System):
- wyjście z programu
- RunError(kod_błędu)
- Halt(kod_powrotu)
- wyjście z bieżącego bloku (programu lub podprogramu)
- Exit;
- wyjście z programu
[edytuj] PL/1
- wyjście z procedury
/* instrukcja wyjścia powoduje opuszczenia aktualnie wykonywanej procedury, w przypadku procedury z frazą OPTIONS(MAIN) powoduje jej opuszczenie, a w konsekwencji opuszczenie całego programu */ RETURN [(wyrażenie)];
- zakończenie procedury
END nazwa;
- zakończenie
STOP EXIT
[edytuj] PL/M
- wyjście
RETURN [wyrażenie];
- zakończenie
END;
[edytuj] Visual Basic
- wyjście
Exit Sub Exit Function
- zakończenie
End Sub End Function
- przypisanie wartości funkcji
‘ nazwa funkcji traktowana jest jak zmienna lokalna, której wartość przy wyjściu jest przekazywana jako wartość funkcji nazwa_funkcji=wyrażenie
