Izabela d'Angoulême
Z Wikipedii
Izabela z Angoulême, fr. Isabelle d'Angoulême, ang. Isabella of Angoulême (ok. 1187 – 31 maja 1246) - hrabina Angoulême i królowa Anglii.
Była jedyną córką i nastepczynią Aimera Taillifera, hrabiego Angoulême, i Alicji de Courtenay (córki Piotra I dziedzica rodu Courtenay). Została suwerenną władczynią Angoulême w 1202, kiedy była już królową Anglii. Jej ślub z królem Janem bez Ziemi miał bowiem miejsce 24 sierpnia 1200, w Bordeaux, zaraz po tym jak jej mąż anulował swoje pierwsze małżeństwo (z Avisą z Gloucester). W momencie ślubu Izabela miała około 13 lat, ale była już znana z powodu swojej urody, i współcześni historycy nazywają ją czasem Heleną Średniowiecza.
Jej małżeństwo z Janem nie było szczęśliwe, ponieważ Izabela była znacznie młodsza od swojego męża. Przed tym ślubem Izabela była zaręczona z Hugonem X de Lusignan, synem hrabiego La Marche. Ponieważ zaręczyny zostały zerwane król Francji - Filip August skonfiskował wszystkie francuskie ziemie Izabeli. Kiedy Jan zmarł w 1216 jego żona miała zaledwie około 29 lat. Wróciła do ojczyzny i w 1220 poślubiła swojego dawnego narzeczonego, teraz już hrabiego La Marche.
W 1244 została oskarżona o spiskowanie przeciwko francuskiemu królowi i uciekła do Fontevraud-l'Abbaye - tam zmarła 31 maja 1246. Tam też została pochowana. Po tym wydarzeniu większość jej dzieci, nie mając przyszłości we Francji przeniosło się do Anglii na dwór ich przyrodniego brata - króla Henryka III Plantageneta.
[edytuj] Potomstwo
Z pierwszego małżeństwa Izabela miała 5 dzieci, w tym:
- Henryka III (1207-1272), króla Anglii,
- Ryszarda z Kornwalii (1209-1272), antykróla Niemiec, 3-krotnie żonatego w tym z Sanchią Prowansalską (siostrą dwóch królowych: Małgorzaty i Eleonory),
- Joannę Angielską (1210-1238), od 1221 żonę Aleksandra II - króla Szkocji,
- Izabelę Angielską (1214-1241), od 1235 żonę Fryderyka II - cesarza niemieckiego,
- Eleonorę Angielską (1215-1275), od 1224 żonę Wilhelma Pembroke'a, a od 1239 Szymona V de Montfort - hrabiego Leicester.
Z drugim mężem Izabela miała 9 dzieci, w tym:
- Hugona XI de Lusignan, hrabiego La Marche i hrabiego Angoulême (1221–1250),
- Aimera de Valence, biskupa Winchester (1222–1260),
- Agnieszkę de Lusignan (1223–1269), żonę Wilhelma II de Chauvigny,
- Alicję de Lusignan (1224–1256), żonę Jana de Warenne, 7. earla Surrey,
- Gwidona de Lusignan, pana na Cognac (zm. 1264, w bitwie pod Lewes lub w 1269),
- Godfryda de Lusignan (zm. 1274), od 1259 męża Joanny, wicehrabiny Châtellerault,
- Wilhelma de Valence, hrabiego Wexford, 1. earla Pembroke (ur. ok 1225-30, zm. 1296),
- Małgorzatę de Lusignan (ur. ok. 1226-28, zm. 1288), żonę Rajmunda VII, hrabiego Tuluzy, potem Aimery'ego IX de Thouars, wicehrabiego Thouars, w trzecim stadle z Godfrydem V de Chateubriant
- Izabelę de Lusignan, panią na Beauvoir sur Mer i de Mercillac (ur. 1234, zm. 1299), żonę Godfryda de Rancon pana na Taillebourg i Maurycego IV de Craon.
Poprzednik Berengaria z Nawarry |
Królowa Anglii 1200-1216 |
Następca Eleonora Prowansalska |