Józef Gucwa

Z Wikipedii

bp Józef Gucwa
Dewiza: Ut Deus glorificetur Aby Bóg był uwielbiony!
Data wyboru	23 grudnia 1968
Urodzony	20 grudnia 1923 Kąclowa
Zmarł	8 marca 2004 Tarnów

Józef Gucwa urodził się 20 grudnia 1923 roku w Kąclowej, zmarł natomiast 8 marca 2004 roku w Tarnowie), polski duchowny katolicki, biskup pomocniczy diecezji tarnowskiej.

Pochodził z rodziny rolniczej. Był żołnierzem ZWZ i AK, współorganizatorem oddziału partyzanckiego AK "Świerka-Kmicica" (wchodzącego w skład III Batalionu I Pułku Strzelców Podhalańskich). W latach 1944-1948 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie, następnie na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył w 1950 z dyplomem magistra teologii. 20 czerwca 1948 przyjął święcenia kapłańskie w Tarnowie (z rąk bp. Jana Stepy).

Po studiach podjął pracę duszpasterską. Był wikariuszem w Kolbuszowej (1948-1952), wikariuszem w parafii św. Małgorzaty w Nowym Sączu (1952-1969). W Nowym Sączu pełnił także funkcję rektora kościoła św. Kazimierza oraz był katechetą w szkołach średnich. 1955-1969 delegat biskupa ds. klasztoru sióstr klarysek w Starym Sączu; w tarnowskiej Kapitule Katedralnej zajmował stanowiska archidiakona i dziekana.

23 grudnia 1968 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej, jednocześnie biskupem tytularnym Vaga. Otrzymał sakrę biskupią w Nowym Sączu 26 stycznia 1969 z rąk bp. Jerzego Ablewicza. Za zawołanie biskupie obrał sobie sentencję: Ut Deus glorificetur - Aby Bóg był uwielbiony! Sprawował w diecezji również funkcję wikariusza generalnego; ponadto przewodniczył Diecezjalnej Radzie Ekonomicznej, Radzie ds. Sztuki Kościelnej oraz sprawował opiekę nad Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin i Caritas diecezji tarnowskiej. W latach 1970-1990 przewodniczący Wydziału Administracji Ogólnej Kurii Diecezjalnej. Nadzorował sprawy budowlane w diecezji, opiekował się także Domem Samotnej Matki w Tarnowie.

Od 29 czerwca 1997 roku do 24 stycznia 1998 rroku był administratorem Diecezji Tarnowskiej.

W Episkopacie Polski kierował m.in. Podkomisją ds. Duszpasterstwa Kobiet, był także zastępcą przewodniczącego Komisji ds. Misji.

11 grudnia 1999, w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, zrezygnował z urzędu biskupiego. Krótko przed śmiercią obchodził jubileusz 35-lecia sakry biskupiej.

Otrzymał kilka odznaczeń za służbę w AK, m.in. Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami oraz Krzyż Armii Krajowej.

Bibliografia:

• Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965 - 1999, ISBN 83-211-1311-7, Warszawa 2000.
• Grzegorz Polak, Kto jest kim w Kościele?, Warszawa 1996.