Józef Kobyłecki

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: poprawić styl. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Józef Kobyłecki urodził się 13 sierpnia 1894 r. w Grabnie nad Grabią (gm. Sędziejowice) w rodzinie ziemiańskiej z ojca Wacława i matki Józefy ze Stawiskich; zmarł w Londynie 30 października 1969 r.)

Był zawodowym wojskowym. W armii rosyjskiej dosłużył się stopnia porucznika. Od listopada 1917 r. do maja 1918 r. służył w I Korpusie Polskim na Wschodzie gdzie był dowódcą batalionu w 23 pp. 1 VI 1919 r. awansował na stopień kapitana. Od stycznia do kwietnia 1927 r. służył w Departamencie Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od kwietnia 1927 r. do marca 1931 r. był dowódcą batalionu w Korpusie Ochrony Pogranicza. Mianowany majorem 1 VII 1925 r. Od marca 1931 r. do października 1935 r. pełnił funkcję z-cy d-cy 78 pp. Awansowany na stopień ppłka 1 I 1930 r. Od października 1935 r. do października 1938 r. był d-cą 13 pp., a od października 1938 r. do września 1939 r., zastępcą szefa Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP. Pułkownik od 19 III 1938 r. Po klęsce naszych wojsk w 1939 r. przez Rumunię przedostał się do Francji gdzie, w okresie od lutego do czerwca, dowodził 2 Półbrygadą Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich, na czele której wziął udział w kampanii na terenie Francji i Norwegii. Z tego okresu, w Instytucie gen. Władysława Sikorskiego w Londynie, zachował się wniosek podpisany przez gen. br. Zygmunta Szyszko-Bohusza o nadanie mu, po raz kolejny, Krzyża Walecznych z następującym uzasadnieniem:

"W trudnych warunkach bojowych, będąc otoczony przez niemieckie oddziały pancerne zdołał wyprowadzić oddziały swoje z broną w ręku na pd. wybrzeża Bretanii (...) i przedarł się z nimi do pn. nieokupowanej części Francji".

W okresie od września 1940 r. do stycznia 1941 r. szkolił wojsko w obozie Peebles w Szkocji, następnie został kolejno: zastępcą dowódcy 8 Bryg. Kadr. Strz. I Korpusu w Szkocji i komendantem Centrum Wyszkolenia Piechoty. Po ustaniu działań wojennych pełnił w 1946 r. funkcję szefa Wydziału Personalnego Inspektoratu Zarządu Wojskowego. Mianowany gen. br. 11 XI 1966 .

Gen. Józef Kobyłecki pod koniec życia miał zamiar wrócić do kraju. Nie zdążył. Zmarł w Londynie 30 X 1969 r. Jego prochy 20 XII 1969 r. zostały złożone na cmentarzu w rodzinnym Grabnie.

[edytuj] Literatura

• Kryska-Karski T Żurakowski S., "Generałowie Polski niepodległej", Warszawa 1991.