Józef Lompa
Z Wikipedii
Józef Piotr Lompa (ur. 26 czerwca 1797, zm. 23 marca 1863) – śląski działacz, poeta, publicysta – współpracownik wielu ówczesnych pism, prozaik, autor polskich podręczników szkolnych. Urodził się w 1797 w Oleśnie, w rodzinie rzemieślniczej. Po ukończeniu studiów nauczycielskich przyczynił się do utworzenia szkoły podstawowej w Lubszy koło Lublińca, gdzie przez ok. 30 lat pracował na posadzie nauczyciela, ale także był pisarzem gminnym i organistą.
Przez cały okres pracy w szkole zaangażowany w twórczość literacką. Jest autorem przede wszystkim dzieł o charakterze historycznym i etnograficznym, poświęconych głównie historii Śląska i miast śląskich. Wśród jego twórczości znajdują się takie pozycje jak: Krótkie wyobrażenia historii Śląska, Przysłowia i mowy potoczne ludu polskiego na Śląsku. Chciał zapobiec zniszczeniu wielu dawnych pieśni, dzieł sztuki Górnego Śląska. W publikacjach prasowych występował pod pseudonimem A. Mieczyński.
Zmarł w 1863, pochowany został na cmentarzu w Woźnikach. W Lubszy na terenie szkoły znajduje się Izba Józefa Lompy.
Jego rodzina przetrwała do dziś. Pozostał ostatni członek rodziny który ma 87 lat i mieszka w Częstochowie.[potrzebne źródło]
