Jacentów (powiat konecki)
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°07'00" N 20°15'37" E
Jacentów | |
Województwo | świętokrzyskie |
Powiat | konecki |
Gmina | Radoszyce |
Położenie | 51° 07' 00'' N 20° 15' 37'' E |
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
260 |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
41 |
Tablice rejestracyjne | TKN |
Położenie na mapie Polski
|
Jacentów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Radoszyce.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
[edytuj] Historia
W XVIII w. wieś ta była własnością kanclerza i starosty radoszyckiego Jacka Małachowskiego. Od jego imienia pochodzi nazwa miejscowości. Wybudował on tutaj kuźnicę wodną nad rzeką Czarną. Znany poeta i historyk tamtej epoki Adam Naruszewicz, towarzysząc królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu w podróży na Ukrainę, prowadził dziennik, w którym odnotowywał wszystkie ważniejsze wydarzenia. Pod datą 15 lipca 1787 roku Naruszewicz wymienił w swym djariuszu Jacentów, jako kuźnicę wodną o trzech kołach i topornię o jednym młocie. W późniejszych dokumentach odnotowano spalenie się zakładu, a w roku 1825 wymieniona została walcownia żelaza na rzece Czarnej. Po śmierci Jacka Małachowskiego w 1821 roku staraniem Stanisława Staszica zakłady w Jacentowie przywrócono skarbowi państwa i podporządkowano Głównej Dyrekcji Górniczej. Depozytariuszem dóbr rządowych w latach 1833-1843 był "Bank Polski". Następnie na miejscu zakładu wybudowano młyn i tartak poruszany energią wody.
Do upadku zakładów w Jacentowie oprócz czynników ekonomicznych przyczynił się prawdopodobnie, też stan techniczny zbiornika wodnego, który uległ z biegiem czasu zamuleniu. Nie tylko brakowało dostatecznej ilości wody do zasilania urządzeń fabrycznych w Jacentowie, ale również przed podobną wizją stanęły zakłady w Cieklińsku, położone w dole rzeki. W tej sytuacji Bank Polski zajmujący się przemysłem Staropolskiego Zagłębia Przemysłowego zalecił zamknięcie starego stawu w Jacentowie, a w roku 1861 przekopano groblę, unieruchamiając w ten sposób młyn i tartak. W 1827 r. było tu 13 domów i 67 mieszkańców, a w 1880 r. 39 domów i 295 mieszkańców [1].
Zobacz też: Jacentów
[edytuj] Przypisy
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880, Tom III, s. 354
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi
Wsie: Filipy • Górniki • Grodzisko • Gruszka • Grębosze • Huta • Jacentów • Jakimowice • Jarząb • Jóźwików • Kaliga • Kapałów • Kłucko • Lewoszów • Łysów • Momocicha • Mościska Duże • Mościska Małe • Mularzów • Nadworów • Nalewajków • Pakuły • Plenna • Podlesie • Radoska • Radoszyce • Salachowy Bór • Sęp • Szóstaki • Węgrzyn • Wilczkowice • Wiosna • Wisy • Wyrębów • Zychy
Siedziba gminy: Radoszyce