Jakub Fontana
Z Wikipedii
Jakub Fontana (ur. 1710 w Szczuczynie, zm. 13 kwietnia 1773 w Warszawie), włoski architekt barokowy, czynny w Rzeczypospolitej, nadworny architekt królów Polski, nobilitowany w 1764; syn Józefa
W jego projektach widoczne są wpływy saskiego baroku, francuskiego rokoka i wczesnego klasycyzmu.
[edytuj] Dzieła
- współpraca przy projektach budowy Pałacu Pod Blachą
- przebudowa pałacu w Radzyniu Podlaskim (1750–1758)
- przebudowa wnętrz Zamku Królewskiego w Warszawie (od 1751)
- budynek pijarskiego Collegium Nobilium w Warszawie (1743)
- przebudowa Pałacu Małachowskich (1750)
- przebudowa pałacu w Otwocku Wielkim (1750–1760)
- kościół bernardynów w Górze Kalwarii (1755–1759)
- kamienica Prażmowskich na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie
- współpraca przy budowie Pałacu Paca-Radziwiłłów
- współpraca przy projekcie Pałacu Branickich przy ul. Miodowej w Warszawie
- gruntowna przebudowa Pałacu Biskupów Krakowskich (1760-1762)
- schody w pałacu Branickich w Białymstoku
- fasada kościoła Świętego Krzyża w Warszawie (od 1753)
- projekty przebudowy pałacu Lubomirskich w Opolu Lubelskim
- ołtarz we wnętrzu Bazyliki Katedralnej Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja w Łowiczu (1641-1647)
