Jakub Franciszek Edward Stuart
Z Wikipedii
Książę Jakub Franciszek Edward Stuart, ang. James Francis Edward Stuart/Stewart (ur. 10 czerwca 1688; zm. 1 stycznia 1766) - pretendent do tronu Szkocji i Anglii z ramienia jakobitów jako Jakub III (w Anglii) i VIII (w Szkocji).
Był synem Jakuba II i VII i jego drugiej żony - Marii z Modeny, córki Alfonsa IV d'Este. Wychował się we Francji. Po śmierci ojca w 1701 został jakobickim pretendentem do tronów Anglii i Szkocji. Został uznany za prawowitego króla przez Ludwika XIV co stało się jedną z przyczyn Wojny o sukcesję hiszpańską. W 1708 podjął nieudaną próbę lądowania w Szkocji na czele wojsk francuskich. Po śmierci został pochowany w Bazylice św. Piotra na Watykanie.
Ożeniony w 1719 z Marią Klementyną Sobieską (wnuczką Jana III), z którą miał dwóch synów:
- Karol Edward Stuart (31 grudnia 1720 - 31 stycznia 1788),
- Henryk Benedykt Stuart (11 marca 1725 - 13 czerwca 1807).
| Poprzednik Karol Stuart |
 |
Książę Rothesay 1688-1689 |
|
Następca Jerzy August Hanowerski |
| Poprzednik Karol Stuart |
 |
Książę Walii 1688-1689 |
|
Następca Jerzy August Hanowerski |
| Poprzednik Jakub II i VII |
 |
Jakobicki pretendent do tronu 1701-1766 |
|
Następca "Karol III" |
