Jakub Michał Frey

Z Wikipedii

Jakób Michał Frey (ur. 3 września 1801 w Puławach - zm. 23 kwietnia 1865 w Warszawie), lekarz położnik.

Syn Jana Zachariasza Frey'a. Wykształcenie średnie uzyskał w konwikcie oo. pijarów w Warszawie, w którym jego ojciec uczył rysunku. Po ukończeniu studiów był lekarzem wojskowym w Warszawie, a następnie (od 1827 r.) objął kierownictwo szpitala wojskowego w Pułtusku. W 1830 r. uzyskał tytuł doktora medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Berlińskiego. Brał udział w powstaniu listopadowym jako lekarz 3. dywizji piechoty za co został odznaczony złotym krzyżem Virtuti Militari. Po upadku powstania osiadł w Pułtusku, a następnie w Raciążu, zajmując się praktyką prywatną. W 1834 r. wrócił do Warszawy, gdzie w trzy lata później objął posadę akuszera m. Warszawy i lekarza miejskiego.

W 1846 r. powołano go na dyrektora Instytutu Położniczego. Od 1851 r. Ogłaszał w "Pamiętniku Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego" coroczne sprawozdania z działalności Instytutu. Opublikował w "Pamiętniku..." także ok. 10. prac z dziedziny położnictwa. Prace publikował również w "Tygodniku Lekarskim". W 1851 r. wydał nakładem własnym podręcznik "Zasady połóżnictwa (...) dla niewiast temu zawodowi poświęcających się". Był członkiem egzaminatorem, a następnie członkiem honorowym Rady Lekarskiej Królestwa Polskiego. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (miejsce nie znane) z kościoła Św. Krzyża.