Jan Buridan

Z Wikipedii

Jan Buridan (ur. około 1300 – zm. 1358) – francuski filozof scholastyczny, zajmujący się także fizyką i logiką; nominalista.

Ten wielki logik stał się sławny za sprawą tak zwanego osła Buridana, który stojąc między żłobami z owsem i sianem umiera z głodu, nie mogąc dokonać wyboru (co było argumentem przeciw wolnej woli). Buridan bronił tezy, że Ziemia obraca się wokół swojej osi, a zjawiska ruchu stałego i przyspieszonego objaśniał za pomocą koncepcji impetu (z łac. impetus - 'czynnik, wprawiający w ruch'). Zawdzięczamy mu rozróżnienie pojęć na "pierwotne" i "wtórne". Buridan zastanawiał się nad istotą nauki i dowiódł, że ma ona systemowy charakter (wszystkie sądy na jeden temat winny wiązać się ze sobą logicznie). Wykazał również, iż można dowieść istnienia jakiejś rzeczy, wychodząc w rozumowaniu od przesłanek hipotetycznych.

[edytuj] Bibliografia

• Marcello Landi, Un contributo allo studio della scienza nel Medio Evo. Il trattato Il cielo e il mondo di Giovanni Buridano e un confronto con alcune posizioni di Tommaso d'Aquino, in Divus Thomas 110/2 (2007) 151-185.