Jan Józef Dutkiewicz

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Jan Józef Dutkiewicz (ur. 8 grudnia 1818 na Pałukach w Chociszewie pow. Wągrowiec, zm. 10 lutego 1902 w Inowrocławiu) - malarz.

Syn Kazimierza Dutkiewicza i Magdalena z Ziółkowskich. Pierwsze nauki odebrał w gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu pod kierunkiem dyr. Stoca, prof. Poplińskiego i innych pedagogów. W 19-tym roku życia podążył do Berlina, gdzie przyjęty do Akademii Sztuk Pięknych rozpoczął studia w dziale malarstwa pod kierunkiem prof. H.A.Dählinga. Po kilkuletnich studiach w Berlinie udał sie do Monachium, a następnie do Rzymu, gdzie przyjaźnił się ze starszym o lat 10 Romanem Postempskim. W tym czasie powstał szereg obrazów Dutkiewicza, które zadecydowały o zamiłowaniu artysty do portretu. Dutkiewicz malował z modeli.

Po kilkuletnim pobycie powrócił do kraju. Po powrocie do Poznania został zaciągnięty do wojska i pełnił służbę w jednym z pułków poznańskich. Miał jednak tyle względów u władz, że pozwolono mu udzielać lekcji rysunków w wyższych szkołach żeńskich. Rok 1848, rok powstania wielkopolskiego, zgubnie odbił się na karierze artystycznej Jana Dutkiewicza. Zawikłany jako gorący patriota w ówczesnych wypadkach politycznych, stracił w 30-tym roku życia posadę nauczyciela rysunków w Poznaniu i wyjechał do majątku Radolińskich w Jarocinie, gdzie przebywał przez jakiś czas, następnie osiadł we własnym folwarku Zalesie pod Doruchowem pow. Ostrzeszów. Zarzuciwszy malarstwo, gospodarował na roli przez ponad trzydzieści lat.

Po stracie majątku przyjął posadę kasjera u Nieżychowskich w Granówku pod Kościanem. W tym czasie artysta powrócił do malarstwa. Swoje dzieła wysyła na wystawy krajowe i zagraniczne, zdobywa uznanie opinii, medale i dyplomy. Ostatnie lata spędza u syna Mieczysława w Inowrocławiu. Artysta malował dziesiątki portretów rodzin kujawskich, takich jak: Trzcińscy, Mliccy, Dąbscy, Grabscy i inni. Pozostawił też portret radcy dra Koechlera, z którym utrzymywał bliskie kontakty. Zostawił też Dutkiewicz swój autoportret.

Z prac Jana Dutkiewicza znane są następujące dzieła :

Z okresu berlińskiego: kopia Wypędzenie Hagar Gooverta Flincka z galerii berlińskiej
Z okresu rzymskiego: Pustelnik, Oifferaro, Włoszka, Wacław z Marii Malczewskiego, Portret własny, Stary rycerz ( w posiadaniu Muzeum Narodowego w Poznaniu), portret Adama Mickiewicza, którego widział przelotnie w Paryżu (w posiadaniu Muzeum w Śmiełowie)
Z lat przed porzuceniem pędzla: wielki portret hr. Radolińskiej, matki byłego ambasadora.
Z okresu ostatniego: dość pokaźna liczba portretów, autoportret, portret Syna Mieczysława z żoną Bronisławą z Matczyńskich, wielka barwna kopia Znaku z Lituanii Grottgera .