Jan Pietrzak
Z Wikipedii
Jan Pietrzak (ur. 26 kwietnia 1937 w Warszawie) – polski satyryk, aktor, autor i wykonawca licznych piosenek. Twórca Kabaretu Hybrydy oraz Kabaretu Pod Egidą.
Spis treści |
[edytuj] Młodość
Jan Stefan Pietrzak urodził się na warszawskim Targówku jako syn Wacława i Władysławy z Majewskich. Jan Pietrzak w bardzo młodym wieku został posłany przez matkę do wojska. W latach 1948–1957 był kolejno słuchaczem Korpusu Kadetów im. gen. Karola Świerczewskiego oraz Oficerskiej Szkoły Radiolokacyjnej w Jeleniej Górze. Po odejściu z wojska pracował w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych przy produkcji telewizorów. Studiował również na kursie wieczorowo-zaocznym na Wydziale Socjologii Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR, którą ukończył w roku 1968. Był członkiem ZMP oraz PZPR, działał w radzie robotniczej Zakładów Telewizyjnych.
[edytuj] Kabaret Hybrydy
Od 1960 roku związał się z Estradą Poetycką klubu studenckiego Hybrydy w Warszawie. Współkierował Społecznym (Wielkim) Teatrem Poezji i Dramatu. Znalazł się również w składzie I Rady Artystycznej Studenckiego Teatru Hybrydy, a także współtworzył Kabaret Hybrydy (1961). W tym okresie Kabaret umożliwił rozpoczęcie kariery wielu osobom takim jak m.in.: Jonasz Kofta, Adam Kreczmar, Stefan Friedmann, Maciej Damięcki, Maciej Pietrzyk, Wojciech Młynarski. W 1967 roku Kabaret rozwiązano, po oszczerczej antyinteligenckiej kampanii w partyjnej prasie, zarzucającej zespołowi wrogość wobec socjalizmu i deprawację socjalistycznej młodzieży. Jan Pietrzak odszedł już wcześniej z Hybryd, planując założenie autorskiej sceny, z czego ostatecznie wykrystalizował się Kabaret Pod Egidą.
[edytuj] Dalsza działalność
Kabaret Pod Egidą rozpoczął działalność w 1967 roku na terenie kraju. Warszawska premiera odbyła się 10 lutego 1968, po kilkumiesięcznych sporach z cenzurą.[potrzebne źródło] Kabaret ten istnieje do dziś.
W latach 1972–1973 pracował w telewizji jako kierownik Redakcji Widowisk Estradowych TVP (później został jednak wyrzucony). Był sekretarzem redakcji tygodnika "Szpilki" (w latach 1975–1981).
Jako kabareciarz zasłynął satyrą polityczną komentującą ówczesną sytuację społeczno-polityczną i wymierzoną w ustrój PRL. Wprowadził także nowy, nie stosowany wcześniej styl kabaretowej narracji.
Szczególną popularność Jana Pietrzaka oraz Kabaretu pod Egidą można było zaobserwować zaraz po Sierpniu'80, kiedy to piosenka "Żeby Polska była Polską" stała się spontanicznie obranym hymnem "Solidarności"[potrzebne źródło]. Jednakże działalność kabaretową wkrótce uniemożliwił stan wojenny. Zaraz po stanie wojennym kabaret znów zaczął występować.
Jan Pietrzak stara się angażować w życie społeczne i polityczne m.in. biorąc udział w różnych inicjatywach, pisząc np. do Tygodnika Solidarność czy Dziennika Polskiego (wcześniej także do Gazety Polskiej). Wspiera również działania zmierzające do przeprowadzenia w Polsce lustracji – stąd wyraz poparcia dla Bronisława Wildsteina w lutym 2005 roku. W 2005 czł. Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich.
[edytuj] Wybory prezydenckie w 1995 roku
Jan Pietrzak ubiegał się w wyborach w 1995 roku o urząd Prezydenta RP, głosząc m.in. postulaty przywrócenia kary śmierci i liberalizacji gospodarki. Ostatecznie uzyskał 201 033 głosów - 1,12% poparcia, co dało mu 10. miejsce.
[edytuj] Wybrane utwory
- "Żeby Polska była Polską" tekst, muz. Włodzimierz Korcz
- "Pamiętajcie o ogrodach" muzyka, tekt Jonasz Kofta nagroda dziennikarzy na III KFPP w Opolu w 1965
- "Czy te oczy mogą kłamać" muzyka, tekst Agnieszka Osiecka
- "Dziewczyna z PRL" tekst, muz. Włodzimierz Korcz
- "Gdzie ci mężczyźni" tekst, muz. Włodzimierz Korcz wyk. Danuta Rinn I nagroda na XII KFPP, Opole w 1974
- "Nielegalne kwiaty, zakazany krzyż" tekst i muzyka Jan Pietrzak
- "Taki kraj"
- "Nadzieja"
- Panowie FP - płyta (LP), nagrana w 1985 wspólnie z Piotrem Fronczewskim (teksty kabaretowe i piosenki)
