Janka Łuczyna
Z Wikipedii
Janka Łuczyna, biał. Янка Лучына, właść. Jan Niesłuchowski (ur. 18 lipca 1851 w Mińsku, zm. 28 lipca 1897 tamże) - białoruski poeta i działacz odrodzenia kulturalnego na Białorusi.
Urodził się jako syn mińskiego adwokata Lucjana Niesłuchowskiego. W 1877 roku ukończył Instytut Technologiczny w Petersburgu. Po studiach pracował nad rozbudową kolei na Kaukazie, gdzie poznał Maksyma Gorkiego.
Od lat osiemdziesiątych publikował w prasie mińskiej w języku rosyjskim, białoruskim i po polsku. W swoich wierszach odwoływał się do motywów ludowych, bronił białoruskiego ludu i białoruskiej kultury przed uciskiem społecznym oraz polskim i rosyjskim nacjonalizmem.
Został pochowany na cmentarzu kalwaryjskim w Mińsku.
[edytuj] Twórczość
- Вязанка (Wiazanka, zbiór wierszy w jęz. białoruskim, Mińsk 1903)
- Wiersze (w jęz. polskim, Mińsk 1898)
- Верочка (Wieroczka, powieść w jęz. rosyjskim, Mińsk 1900)
[edytuj] Linki zewnętrzne
Motywy biblijne w twórczości Janka Łuczyny (jęz. białoruski)