Jaskinia Dziewicza
Z Wikipedii
Jaskinia Dziewicza - jaskinia położona na południowy-wschód od miejscowości Łazy, w gminie Jerzmanowice-Przeginia w województwie małopolskim na zachód od Doliny Będkowskiej na Wyżyniw Krakowsko-Częstochowskiej. Długość jaskini wynosi 64 m., a głębokość ok. 10 m, a wysokość otworu położona jest ok. 430 m n.p.m. Jest to nieduża jaskinia o rozwinięciu poziomym. Otwór znajduje się na dnie leja, niedaleko drogi. Próżnię te tworzy obszerny korytarz posiadający niewielkie odgałęzienia. W pierwszym z nich po prawej stronie znajduje się próg na 4,5 metra. Od dużego otworu dno opada stromo w dół, a w końcowej części podnosi się w górę - korytarz znajduje się tu blisko powierzchni ziemi, na co wskazują przebijające się korzenie drzew. Szatę naciekową reprezentują "polewy" i niewielkie stalaktyty. Namulisko jaskini to kamienie i glina.
Jaskinia Dziewicza została zbadana w roku 1912, a zinwentaryzowana w 1946 roku. W ostatnich latach XX w. z bocznego odgałęzienia wybrane zostało namulisko na głębokość 4,5 m. Urobek został wysypany wewnątrz jaskini, co poważnie zmieniło jej kształt.
Bibliografia:
- M. Szelerewicz , A. Górny , "Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej", PTTK "Kraj", Kraków-Warszawa 1986 r.
- M. Gradziński, M. Szelerewicz , "Liczba i rozmieszczenie jaskiń Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej - stan obecny, Jaskinie 3 (36)" 2004 r.