Jaskinia krasowa
Z Wikipedii
Jaskinia krasowa – jaskinia powstała wskutek procesu krasowienia. Zaliczana jest do form krasu podziemnego.
Przybiera przeróżne kształty uformowane wskutek drążącej działalności wody zawierającej dwutlenek węgla. We wnętrzu jaskini krasowej można wyróżnić poszczególne formy krasu oraz nacieki:
- stalaktyty
- stalagmity
- stalagnaty
- dolina krasowa
- draperie (zasłony naciekowe)
- perły jaskiniowe
- pola ryżowe
- misy martwicowe
- szczotki kalcytowe
- nacieki wełniste
- nacieki tarczowe
- nacieki grzybkowe
- nacieki inkrustacyjne
- nacieki aragonitowe
- złączone tarcze
Woda do jaskini dostaje się ponorem, natomiast uchodzi wywierzyskiem, jeśli dnem płynie rzeka. W zagłębieniach mogą także powstawać jeziorka.
Wyróżniamy dwa typy jaskiń krasowych:
- szczelinowe - powstają wskutek zwiększania objętości szczelin przez wody podziemne
- przepływowe - powstają wskutek przepływu wód pod ciśnieniem
Jaskinie mogą być rozbudowane w kierunku poziomym lub pionowym.
Jaskinie krasowe w skałach węglanowych i ich szata naciekowa, są szczególnie wrażliwe na antropopresję zewnętrzną i wewnętrzną, ze względu na wrażliwy stan równowagi, od którego zależne jest krystalizowanie lub rozpuszczanie materiału skalnego (węglanu wapnia i magnezu). Z tego względu na jaskinie te zły wpływ może mieć już nawet ich otwarcie i zmiana warunków przepływu powietrza i wilgotności, a także zmiana wilgotności w wyniku przebywania w nich ludzi, toteż w wielu udostępnionych turystycznie jaskiniach krasowych istnieją limity wejść a niektóre z nich są również zamknięte aby nie naruszać ich warunków wilgotnościowych (a nie tylko dla ochrony zamieszkujących je organizmów żywych).
