Jean-Louis-Ernest Meissonier

Z Wikipedii

Jean-Louis-Ernest Meissonier (ur. 21 lutego 1815, zm. 21 stycznia 1891) - francuski malarz akademicki. Przedstawiciel francuskiego realizmu, batalista, znany głównie z obrazów związanych z wojnami napoleońskimi. Był również ilustratorem, tworzył drzeworyty i litografie, rzeźbił. Jego najbliższym uczniem i kontynuatorem był Edouard Detaille.

Spis treści 1 Życiorys 2 Kontrowersje i oceny 3 Ważniejsze prace 4 Linki zewnętrzne 5 Przypisy

[edytuj] Życiorys

Urodził się w Lyonie w zamożnej kupieckiej rodzinie. W 1818 zamieszkał w Paryżu. Od dziecka wyróżniał się talentem do rysowania. Rodzice nakłonili go do podjęcia studiów chemicznych i chcieli by został aptekarzem. Meissonier zdecydował się jednak na karierę artystyczną, studiował m.in. u Leona Cognieta. Początkowo zajął się ilustratorstwem, z tego okresu wyniósł zamiłowanie do małych form i wręcz miniaturyzacji. Na jego twórczość mieli wpływ mistrzowie holenderscy, tacy jak Gerard ter Borch i Philip Wouwerman. Szczególnie upodobał sobie sceny rodzajowe, odznaczał się dbałością o szczegóły i wierność historyczną. Nad obrazami pracował długo, np. Rok 1807 powstawał 10 lat.

Meissonier osiągnął znaczny sukces artystyczny i finansowy, był protegowanym Napoleona III, jego obrazy uzyskiwały wysokie ceny i były kupowane również przez Anglików i Amerykanów. Brał udział w kampanii francuskiej we Włoszech w 1859 r., w stopniu pułkownika służył w sztabie cesarskim w czasie wojny francusko-pruskiej w 1870 r. W 1889 r. został odznaczony wielkim krzyżem Legii Honorowej. Nie udało mu się zrobić kariery politycznej, bez powodzenia zabiegał o mandat senatora. Zmarł w 1891 w Paryżu.

[edytuj] Kontrowersje i oceny

Już za życia malarz był ostro krytykowany, zarzucano mu konserwatyzm i anachroniczny warsztat. Naśmiewano się z jego niewielkich obrazów, nazywając autora malarzem tabakierek. Wytykano służalczość wobec władzy i obojętność na najnowsze trendy w sztuce. Po upadku Komuny Paryskiej Meissonier ostro ją krytykował, zarzucając organizatorom niszczenie pomników historii i burzenie porządku społecznego. Domagał się nawet surowego ukarania malarza Gustava Courbeta za zniszczenie kolumny Napoleona I na placu Vendôme^[1]. Wzbudziło to falę niechęci szczególnie ze strony artystów młodego pokolenia.

Pomimo ostrej krytyki, Meissonier miał znaczny wpływ na malarstwo przełomu XIX i XX w. Do jego wielbicieli, ku zdziwieniu otoczenia, zaliczał się Salvador Dali^[2]. Wśród polskich artystów inspirował Maksymiliana Gierymskiego, Władysława Bakałowicza i wczesnego Wojciecha Kossaka.

[edytuj] Ważniejsze prace

• Francuska kampania - (1861)
• Rok 1814 - (1863-1873)
• Napoleon III. pod Solferino - (1864)
• Jena
• Oblężenie Paryża - (1870)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• artrenewal.org - bibliografia, galeria (en)
• artcyclopedia.com (en)

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Georges Riat Les Maîtres de 'Art: Gustave Courbet, peintre, Paryż 1906, za: Courbet w oczach własnych i w oczach przyjaciół red. P. Courthion, Warszawa 1963, s. 182-183.
2. ↑ Strona Gala-Salvador Dalí Foundation