Jennifer Jones (curlerka)
Z Wikipedii
| Dorobek medalowy | |
| Jennifer Jones | |
 |
|
| Curling | |
| Mistrzostwa Świata | |
| Złoto | Vernon 2008 |
Jennifer Jones (ur. 7 lipca 1974 w Winnipeg, Manitoba), kanadyjska curlerka. Aktualna mistrzyni kraju i świata – wygrała Scotties Tournament of Hearts 2008 oraz mistrzostwa świata. Reprezentuje St. Vital Curling Club z Winnipeg. Z zawodu jest adwokatem.
Pierwszy raz Jones pojawiła się na arenie curlingowej podczas mistrzostw Kanady juniorów 1993, który zakończyła z bilansem 8-4. Rok później wywalczyła już mistrzostwo Kanady juniorów, co oznaczało, że będzie reprezentować Kanadę na Mistrzostwach Świata Juniorów 1995. Jednak zmiana w orzeczeniu zmusiła jej drużynę do gry ze zwycięzcami rywalizacji 1995 (Kelly MacKenzie), którą przegrała. W 2002 Jones wygrała mistrzostwa Manitoby, co umożliwiło jej występ w Tournament of Hearts 2002. Turniej ten zakończyła bilansem 8-4 co dało jej 4. Miejsce w Kanadzie.
Jones powróciła do Tournament of Hearts 2005, gdzie po rundzie każdy z każdym była na pierwszym miejscu z 9 wygranymi I 2 porażkami. W playoff drużyna Manitoby pokonała Kolumbię Brytyjską (Kelly Scott) 8:7 i w finale zmierzyła się zespołem Ontario (Jenn Hanna). Przed 10. endem Jones przegrywała 2 kamieniami, miała jednak przywilej ostatniego kamienia. Kończące zagranie było niezmiernie trudne, kamień Manitoby musiał odbić się od narożnego strażnika przeciwników by skierować się na kamień znajdujący się na guziku. Założone zagranie wyszło w 100% i partię wygrała 4 kamieniami – wynik finału 8:6. Wyczyn Jones został uszanowany przez kanadyjskie media i fanów, zagraniu temu został nadany tytuł "The Shot" (pol. Strzał). Wielu curlerów próbowało powtórzyć takie zagranie. Tytuł mistrza Kanady był przepustką do gry w mistrzostwach świata 2005 w Paisley.
Świat curlingowy był rozczarowany wynikami Kanadyjek pomimo, że w Round-Roibn wygrały 8 z 11 meczów a stan przygotowania lodu pozostawiał wiele do życzenia. Jones przegrała w meczu playoff 3-4 przegrała z reprezentacją Norwegii (Dordi Nordby) 5:12 (w ostatnich 3 endach Norweżki przejęły 7 kamieni) i zakończyła rywalizację na 4. miejscu.
Drużynę zasiliła na pozycji otwierającej Georgina Wheatcroft (brązowa medalistka Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002), która miała podnieść szanse Jones na wygraną w turnieju kwalifikacyjnym do igrzysk 2006. Jednak występ w grudniowym turnieju zakończyła w fazie playoff.
Ponieważ Jones wygrała Tournament of Hearts 2005 miała zapewnione miejsce w Tournament of Hearts 2006 jako Team Canada. W tym roku jej drużyna również zdołała dostać się do rundy playoffs, pokonała tam w meczu 3-4 Quebec (Ève Bélisle) 10:4 następnie z takim samym wynikiem Nową Szkocję (Colleen Jones) w półfinale. Drużyna Kanady przegrała jednak w finale z Kolumbią Brytyjską (Kelly Scott) 6:8. W 2006 Wheatcroft powróciła do swojej ojczystej Kolumbii Brytyjskiej, do wcześniejszej drużyny Kelley Law. Została zastąpiona przez Danę Allerton. Jednakże w trackie sezonu, tuż przed mistrzostwami prowincji miejsce Allerton przejęła Janet Arnott. Jones została skrytykowana za ten ruch.
Jones wygrała mistrzostwa Manitoby w 2007 co zapewniło jej miejsce w Tournament of Hearts 2007. Zakwalifikowała się do playoffów jednak przegrała z drużyną Kanady (Kelly Scott) w półfinale 5:7.
W tym samym roku Jones znów zmieniła zawodniczki na pozycji otwierającej, tym razem do drużyny dołączyła Dawn Askin, z Ottawy, z drużyny Jenn Hanny. 17 marca 2007 Jones po raz pierwszy wygrała Canada Cup of Curling. W sezonie 2007/2008 wygrała kilka turniejów włączając Autumn Gold Curling Classic 2007 zaliczany do Wielkiego Szlema oraz mistrzostwa Manitoby 2008.
Jennifer Jones uczestniczyła w Tournament of Hearts 2008 w Reginie jako reprezentantka Manitoby. Na początku drużyna miała zbliżony bilans wygranych i przegranych meczów jednak w 4 ostatnich meczach Jones zwyciężała przeciwniczki. Do fazy playoffs zakwalifikowała się po dogrywce z Nową Fundlandią i Labradorem (Heather Strong) 6:3.
Awansowała do półfinału wygrywając w meczu 3-4 z Quebeckiem (Marie-France Larouche) 6:5, w półfinale zmierzyła się z Ontario (Sherry Middaugh). Doprowadziła tam do dogrywki gdzie przejęła 1 punkt i mecz wygrała 9:8. W finale Mantioba spotkała się z Albertą (Shannon Kleibrink).
W 10. endzie Jones prowadziła 5:4 bez przywileju ostatniego kamienia, Kleibrink prowadziła ofensywną taktykę i zapełniała dom kamieniami. Jednak Jones wykonała dobre draw za strażnika przez co Kleibrink musiała zagrać odsunięcie kamienia Manitoby by ten całkowicie wyjechał z pola gry. Zagrywany kamień zatrzymał się na poprzednim i go nie wybił – Manitoba przejęła ostatni end i wygrała 6:4. W fazie playoffs Jones rywalizowała z drużynami, z którymi przegrała w Round-Robin.
Występ na mistrzostwach świata 2008 należy do jej największych sukcesów. W Round-Robin przegrała jeden mecz z rewelacją zawodów – Chinkami (Wang Bingyu) 9:7, fazę tą Jones zakończyła na 1. miejscu. W Page playoffs spotkała się z Chinkami i ponownie przegrała (5:7). Wygrała bardzo wyrównany półfinał z Japonkami (Moe Meguro) doprowadzając do dogrywki i przejmując w niej jeden punkt - 9:8. W finale jeszcze raz spotkała się z reprezentacją Chin tym razem rewanżując się za dwie wcześniejsze porażki, wygrała 7:4.
[edytuj] Osiągnięcia
- Mistrzostwa świata: 1 (2008), 4 (2005)
- Występy w Tournament of Hearts (+ wygranie mistrzostw prowincji): 2002, 2005, 2006, 2007, 2008
- Miejsca w rankingu Kanadyjskiej Federacji Curlingu: 1 (2005-2006, 2006-2007), 2 (2007-2008), 7 (2004-2005), 8 (2003-2004)
- Wygrane turnieje z cyklu Wielkiego Szlema:
- Autumn Gold Curling Classic: 2007
- Casinos of Winnipeg Women's Curling Classic: 2005
- Players' Championships: 2006, 2007
[edytuj] Współzawodniczki
|
aktualne
|
byłe
|
