Jerzy Śliziński

Z Wikipedii

Jerzy Śliziński - (ur.14 lipca 1920 Usti nad Labem - zm.15 kwietnia 1988 Warszawa) - slawista, pisarz, badacz folkloru słowiańskiego. Urodzony w Czechach. Studiował orientalistykę na Uniwersytecie Karola w Pradze, którą później kontynuował na Uniwersytecie Warszawskim gdzie uzyskał tytuł magistra. Po skończeniu studiów ożenił się z Polką i pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki gdzie prowadził lektorat języka czeskiego w Seminarium Slawistycznym. W końcu lat 40. odnalazł nieznaną korespondencję Bolesława Jabłońskiego, którą opracował pisząc na jej podstawie swoją pracę doktorską. W 1956 roku uzyskał tytuł docenta,w 1964 - profesora nadzwyczajnego, a w 1986 zwyczajnego. Był wieloletnim pracownikiem Instytutu Słowianoznawstwa PAN i Uniwersytetu Warszawskiego.

Prowadził badania nad działalnością Braci Czeskich w Polsce oraz folklorem słowiańskim. Dużą część jego dorobku naukowego stanowiły opracowania dotyczące mniejszości słowiańskiej w Niemczech - Serbołużyczan. Jerzy Śliziński wydał w NRD zbiór bajek łużyckich, które zbierał podczas samodzielnych poszukiwań we wsiach łużyckich. Był redaktorem publikacji "Bracia Grimm i folklor narodów słowiańskich" Wrocław 1989. Wydał także zbiór referatów z sesji naukowej poświęconej związkom literatury Polski i Łużyc pt. "Polsko-łużyckie stosunki literackie" oraz opracował zbiór artykułów pt. "Literatury słowiańskie o drugiej wojnie światowej" - Wrocław 1973.

W 1973 prof. Śliziński zorganizował w Warszawie konferencję międzynarodową poświęconą wielkiemu łużyckiemu poecie Jakubowi Bart-Ćišinskiemu

Był autorem książek:

• "Jan III Sobieski w literaturze narodów Europy" - Warszawa 1979
• "Lenartowicz wśród Słowian zachodnich" - Kraków 1972