Jerzy Urbankiewicz
Z Wikipedii
Jerzy Urbankiewicz (1915, Łódź - 11 sierpnia 2004), pisarz i dziennikarz.
Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, a także Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu (jako prymus); w 1937 nadano mu stopień podporucznika rezerwy. Brał udział w wojnie obronnej w 1939; internowany, do kwietnia 1940 przebywał w obozie. Po ucieczce współpracował z egzekutywą Kedywu Okręgu Wileńskiego AK, od 1943 był jej dowódcą; w październiku 1944 aresztowany i zesłany na 12 lat do łagru w Workucie.
Powrócił do Polski w 1956; na łamach "Nowej Kultury" opublikował artykuł Cztery listy z Workuty, pierwszą publikację o łagrach w Polsce. Podjął pracę w Polskim Radiu i Telewizji Polskiej, był publicystą miesięcznika Aspekt Polski oraz "Dziennika Łódzkiego" (autor cotygodniowych felietonów). Od 1990 redagował i wydawał miesięcznik "Wiano" (trybuna AK-owców wileńskich). Założył w Łodzi Muzeum AK Okręgu Wileńskiego; działał w Towarzystwie Przyjaciół Łodzi oraz Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich. Był laureatem wielu nagród, m.in. Nagrody Miasta Łodzi (1995) i Medalu Europy (2000, przyznanego przez Federację Zjednoczonych Kombatantów w Paryżu); został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 1999 awansowany na podpułkownika rezerwy WP.
Autor kilkudziesięciu książek, poświęconych tematyce łódzkiej i wojskowej, m.in.:
- Legendy Kawalerii Polskiej
- Gdzie są konie z tamtych lat
- Szabla zardzewiała
- Workuta