Joe Zawinul
Z Wikipedii
Josef Erich Zawinul (ur. 7 lipca 1932 w Wiedniu, zm. 11 września 2007 w Wiedniu) - austriacki pianista jazzowy i kompozytor.
Był jednym z pionierów gatunku jazz fusion obok artystów takich jak Chick Corea, Herbie Hancock, John McLaughlin, czy Miles Davis. Najlepiej znany jako założyciel zespołu Weather Report wraz z Miroslavem Vitousem i Wayne'em Shorterem, z którymi wcześniej nagrał dwa albumy w studyjnym zespole Davisa. Pod koniec kariery prowadził zespół "The Zawinul Syndicate".
Spis treści |
[edytuj] Kariera
Zawinul urodził się w Wiedniu. Obok Corei i Hancocka był jednym z pierwszych muzyków, którzy zaczęli używać elektrycznych pianin i wczesnych syntezatorów, jak np. zastosowanie syntezatora "ARP 2600" w utworze Sweetnighter z 1973. Również jako jeden z pierwszych użył pianina Rhodes z modulacją fazową i pedałem wah-wah.
Jego kreatywność i przywiązanie do szczegółów sprawiło, że jego gra była bardzo nowoczesna. Na płytach Mysterious Traveller i Mr. Gone grał także na kalimbie.
Otrzymał klasyczne wykształcenie muzyczne w Konserwatorium Wiedeńskim. Zanim wyemigrował do USA w 1959, grał już w różnych zespołach. Po przyjeździe do USA grał z Maynardem Fergusonem i Dinah Washington, po czym przyłączył się do kwintetu Cannonballa Adderleya w 1961. W okresie gry u Adderleya, Zawinul napisał utwory takie jak "Mercy, Mercy, Mercy", "Walk Tall" czy "Country Preacher" – ten ostatni w hołdzie dla lidera Amerykańskiego Ruchu na rzecz Praw Obywatelskich pastora Jessego Jacksona.
W tym nagraniu, które ukazało się na albumie z 1969, Zawinul-Austriak pokazał prawdziwe, osobiste zrozumienie dla afro-amerykańskiego konceptu cool. Kiedy zadebiutował podczas sesji nagrań na żywo w Chicago dla organizacji Jacksona Operation Breadbasket, został nagrodzony pełnymi entuzjazmu okrzykami świadczącymi o natychmiastowym uznaniu dla jego gry ze strony głównie afro-amerykańskiej publiczności.
Pod koniec lat 60. Zawinul nagrywał wraz z zespołem studyjnym Milesa Davisa i pomógł w stworzeniu nowego brzmienia jazz fusion. Zagrał m.in. na albumie In a Silent Way do którego napisał utwór tytułowy oraz na Bitches Brew, na który napisał dwudziestominutowy kawałek Pharaoh's Dance, który zabrał całą pierwszą stronę płyty. Zawinul zagrał z Davisem na żywo tylko raz, 10 lipca 1991, tuż przed śmiercią trębacza.
Największym komercyjnym sukcesem Zawinula była jego kompozycja Birdland, 6-minutowe opus magnum, które ukazało się na albumie Weather Report z 1977, Heavy Weather. Birdland jest jednym najlepiej rozpoznawalnych kawałków jazzowych lat '70. Jego covery nagrywali artyści tacy jak The Manhattan Transfer czy Maynard Ferguson. Był często grany w głównonurtowym radiu, co nie zdarzało się utworom Weather Report. Birdland sprawił, że wielu entuzjastów muzyki zaczęło słuchać muzyki, o której w innym wypadku mogliby nigdy w życiu nie usłyszeć.
Zawinul został hospitalizowany w swoim rodzinnym Wiedniu w dniu 7 sierpnia 2007, w tydzień po powrocie z sześciotygodniowej trasy koncertowej po Węgrzech. Zmarł na raka 11 września 2007 w wieku 75 lat.
[edytuj] Ciekawostki
- Zawinul dorastał w Landstrasse w Wiedniu, gdzie chodził do szkoły z byłym prezydentem Austrii Thomasem Klestilem. Posiadał klub jazzowy o nazwie "Birdland" na Landstraßer Hauptstraße, głównej ulicy w dzielnicy.
- Jego matka była Sinti (Cyganką). Zawinul wyemigrował do USA pod koniec lat '50.
- Miles Davis pochwalił kiedyś Zawinula za to, że ma czarną żonę i 'beżowe' dzieci.
- Utwór zespołu Weather Report napisany przez Zawinula - Cannonball stanowi hołd dla Cannonballa Adderleya - to w tym utworze zadebiutował w zespole basista Jaco Pastorius.
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] po polsku
Diapazon sylwetka i dyskografia. Onet.pl informacja o śmierci artysty.
[edytuj] po angielsku
- Strona Joe Zawinula
- Sylwetka Joe Zawinula autorstwa Johna L. Waltersa z Guardiana.
- Oficjalna strona Joe Zawinula
- Zawinul Online
- Informacje o Joe Zawinulu na stronach magazynu Rolling Stone's
- Sylwetka Joe Zawinula na stronach BBC
- Portal Joe Zawinula
- "Birdland", klub jazzowy będący własnością Joe Zawinula w Wiedniu
- recenzja "Brown Street", ostatniego albumu Joe Zawinula
[edytuj] Dyskografia (wybór)
- Lost Tribes (1992)
- My People (1996)
- World Tour (1998)
- Faces & Places (2002)
- Vienna Nights I Live at Joe Zawinul's Birdland (2005)
