Johann Friedrich Blumenbach
Z Wikipedii
Johann Friedrich Blumenbach (ur. 11 maja 1752 w Gotha, zm. 22 stycznia 1840 w Getyndze) - niemiecki fizjolog i antropolog.
Studiował medycynę na uniwersytecie w Jenie, ukończył go w 1775 z rozprawą doktorancką De generis humani varietate nativa (O naturalnych różnicach w charakterystyce ludzi). Rozprawa ta uważana jest za jedną z najważniejszych prac w historii rozwoju zrozumienia ras ludzkich.
Został profesorem nadzwyczajnym w 1776 i zwyczajnym w 1778, jego późniejsze prace to Institutiones Physiologicae (1787) i Handbuch der vergleichenden Anatomie (1804).
Na podstawie badań kraniometrycznych podzielił gatunek Homo Sapiens na pięć ras:
- rasę białą – kaukaską,
- rasę żółtą – mongoliczną,
- rasę czarną – etjopiczną,
- czerwoną rasę, występującą w obydwu Amerykach,
- brązową rasę, lub malezyjski, występującą w południowo-wschodniej Azji.
Oprócz opisu charakterystyk fizycznych poszczególnych ras, przypisał im także charakterystyki psychologiczne. Uważał na przykład, że rasa kaukaska była znacznie "lepsza" od "głupszej" rasy etjopicznej. Ta klasyfikacja przetrwała z drobnymi zmianami przez prawie 200 lat, choć później zdecydowanie odrzucono przypisywane rasom charakterystyki psychologiczne. W XX wieku zaczął rozpowszechniać się pogląd, że gatunek Homo sapiens sapiens jest jednolity i nie należy rasom przyznawać rangi podgatunków. Pojawiło się nawet twierdzenie, że bezzasadny jest też podział na rasy. Współczesne badania DNA istotnie wskazują na małą zmienność w obrębie gatunku Homo sapiens sapiens, niemniej jednak faktem pozostaje, iż różne ludzkie populacje różnią się między sobą, stąd też wielu badaczy uważa, że podział na rasy należy utrzymać, nie traktując jednak żadnej z ras jako "lepszą" czy "gorszą".
W późniejszym czasie Blumenbach spotkał w Szwajcarii eine zum Verlieben schönen Négresse (Murzynkę tak piękną, że można się było w niej zakochać). Dalsze badania anatomiczne doprowadziły go do przekonania, że "indywidualni Afrykanie różnią się od innych indywidualnych Afrykanów tak samo, a może nawet bardziej niż różnią się od siebie indywidualni Europejczycy". Doszedł także do wniosku, że Afrykańczycy nie byli w żaden sposób gorsi od Europejczyków pod względem inteligencji.
Jego późniejsze poglądy nie były już tak znane jak jego monumentalne dzieło o rasach ludzkich.
