Jules Bernard Luys
Z Wikipedii
Jules Bernard Luys (ur. 17 sierpnia 1828 w Paryżu, zm. 21 sierpnia 1897 w Divonne-les-Bains) był francuskim neurologiem, autorem wielu odkryć na polu neuroanatomii i neuropsychiatrii.
Doktorem medycyny został w 1857. W swojej karierze zajmował się przede wszystkim anatomią, patologią i fizjologią ośrodkowego układu nerwowego. W 1865 opublikował rozprawę na temat anatomii ośrodkowego układu nerwowego, której towarzyszył atlas mózgowia zawierający odręcznie malowane plansze. W dziele tym Luys jako pierwszy opisał strukturę zwaną dziś jądrem niskowzgórzowym, jako bandelette accessoire des olives supérieures (pasmo dodatkowe oliwek górnych) i uznał je za ośrodek przekazujący bodźce z móżdżku do prążkowia. Luys określił też szlaki łączące jądro niskowzgórzowe z gałką bladą i jądro niskowzgórzowe z korą mózgową.
W uznaniu pierwszeństwa odkrycia Luysa, Auguste Forel (1848–1931) wprowadził do medycyny termin ciała Luysa (corpus Luysii) na określenie jądra niskowzgórzowego, używany niekiedy i dziś.
[edytuj] Prace
- Recherches sur le système cérébro-spinal, sa structure, ses fonctions et ses maladies. Paryż: J.-B. Baillière, 1865. [1]
- Iconographie photographique des centres nerveux Paryż, J.-B. Baillière, 1873. [2]
[edytuj] Bibliografia
- Pearce JM. The subthalamic nucleus and Jules Bernard Luys (1828-97). J Neurol Neurosurg Psychiatry. Dec;71, 6, 783. 2001. PMID 11723202.
- Parent A, Parent M, Leroux-Hugon V. Jules Bernard Luys: a singular figure of 19th century neurology. Can J Neurol Sci. 29, 3, 282-8. 2002. PMID 12195620.
- Parent A. Jules Bernard Luys and the subthalamic nucleus. Mov Disord. 17, 1, 181-5. 2002. PMID 11835459.
