Julian Sztatler

Z Wikipedii

Julian Sztatler (ur. 10 listopada 1914 w Bielsku Podlaskim, zm. 8 kwietnia 1964 w Warszawie) – polski piosenkarz i pianista, aktor.

Był synem Leona i Anny Sztatlerów. Kształcił się w Łodzi, gdzie ukończył szkołę średnią i Państwową Szkołę Włókienniczą; tamże pracował też do chwili wybuchu II wojny światowej w fabryce włókienniczej. Na ten czas — lata 30. XX wieku — przypadł jego debiut artystyczny. Po wojnie najpierw przebywał krótko w Krakowie, gdzie śpiewał w klubie jazzowym YMCA. Następnie powrócił do Łodzi, gdzie był związany z Domem Żołnierza oraz teatrem "Syrena" (1945/1946). W teatrze tym występował jeszcze wiele lat później, już w Warszawie, w sezonie 1956/1957. Od 1947 śpiewał w łódzkim kabarecie "Tabarin", w Teatrze Satyryków w Łodzi, a od 1949 w Warszawie. Jako artysta teatralny występował przede wszystkim w przedstawieniach składanych, wykonując piosenki.

W latach 50. współpracował z Polskim Radiem, będąc częstym gościem radiowych programów rozrywkowych, a szczególnie Podwieczorku przy mikrofonie. Nagrywał piosenki dla radia i na płyty. Wystąpił w filmie Sprawa do załatwienia (1953), w którym wykonywał piosenki obok Marii Koterbskiej. Odbył kilka tournée zagranicznych, m.in. do Czechosłowacji, na Węgry, do Francji (gdzie występował w klubach polonijnych i dokonał kilku nagrań radiowych) i Izraela.

Od 1961 w warszawskiej kawiarni "Pod Gwiazdami" Julian Sztatler prowadził własny program "Studio pod Gwiazdami", będący twórczą kontynuacją okresu łódzkiego. Lansował w nim typ mało popularnej w Polsce rozrywki klubowej w stylu francuskim; wykonywał lekkie nastrojowe piosenki, grając przy tym na fortepianie i rozmawiając z publicznością (po śmierci Sztatlera program w kawiarni "Pod Gwiazdami" przejął Zbigniew Kurtycz). Jednocześnie współuczestniczył w prowadzonej tamże przez "PAGART" (Polską Agencję Artystyczną) szkółce piosenkarskiej, gdzie pierwsze estradowe kroki stawiały m.in. Dana Lerska i Regina Pisarek.

[edytuj] Niektóre utwory z repertuaru

1952: Wio koniku (muz. Imre Garayi, sł. Jerzy Jurandot)
1953: Piosenka bibliotekarza (muz. Marek Sart, sł. Helena Kołaczkowska
1953: Walc MDM (muz. Zygmunt Wiehler, sł. Zdzisław Gozdawa, Wacław Stępień)
1954: Deszcz (Zdzisław Gozdawa i Wacław Stępień)
1955: Jestem dzisiaj sam (muz. Paul Durand, sł. Henryk Rostworowski)
1955: Nieortograficzna piosenka (muz. Władysław Szpilman, sł. Kazimierz Winkler)
1955: W maleńkiej cichej kawiarence (muz. Fred Raymond, sł. Tymoteusz Ortym)
1955: Pantofelki (muz. Borys Mokrousow)
1955: Mój rytm (muz. George Gershwin)
1956: Zapomniana piosenka (ze Stefcią Górską, muz. Jan Markowski, sł. Aleksander Antoniewicz)
1957: Fiakier (muz. Xanroff)
1955: Frontowe wiarusy
1955: Pędzi pociąg
1959: I tak cię pokocham
Wiosenny deszcz

[edytuj] Źródła i linki zewnętrzne

Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965 (pod redakcją Zbigniewa Raszewskiego), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973
Ryszard Wolański, Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej, tom II, Agencja Artystyczna MTJ, Warszawa 2003
Julian Sztatler w bazie filmpolski.pl
Julian Sztatler w polskim wortalu teatralnym e-teatr.pl
sylwetka (tu data urodzenia: 1908)
Radio Kraków, Jazz w Krakowie, część I (tu fragment piosenki w wykonaniu Juliana Sztatlera)