Junkers Ju 287
Z Wikipedii
Junkers Ju 287 - niemiecki samolot bombowy o napędzie odrzutowym.
Był to pierwszy samolot posiadjący skrzydła o ujemnym skosie. Prace projektowe nad nową konstrukcją podjęto w 1942 pod kierownictwem prof. Heinricha Hertela oraz inż. Hansa Wocke. W ich wyniku powstał projekt samolotu napędzanego czterema silnikami turboodrzutowymi Junkers Jumo 004. Na początku 1944 RLM (Reichsluftfahrtministerium - Ministerstwo Lotnictwa III Rzeszy) zleciło budowę prototypu. Ze względu na nietypową konstrukcję płata zdecydowano się na wykonanie egzemplarza doświadczalnego z jak największej liczby istniejących komponentów (na wypadek niepowodzenia podczas prób). Ju 287 był połączeniem kadłuba samolotu He 177A, zmodyfikowanej części ogonowej Ju 388L, jedynie skrzydła zostały zaprojektowane "od zera". Podwozie główne zostało zaadaptowane z Ju 352A, zdecydowano się również na montaż zdwojonego podwozia przedniego pochodzącego ze zdobycznego samolotu bombowego B-24 "Liberator". Załoga składała się z pilota oraz radiotelegrafisty. Pierwszy lot odbył się w Brandis k. Lipska 16 sierpnia 1944. Równolegle podjęto prace nad drugim prototypem, mającym być wzorcem dla seryjnej wersji bombowca. Wraz z nadejściem Armii Czerwonej prototyp sześciosilnikowego Ju 287V2, podobnie jak widoczny na zdjęciu obok Ju 287V1 wpadły w ręce Sowietów.
[edytuj] Dane lotno-taktyczne (Ju 287V1)
- rozpiętość: 20,11 m
- długość: 18,30 m
- masa własna: 12510 kg
- masa startowa: 20000 kg
- prędkość maksymalna: 559 km/h*
- prędkość przelotowa: 512 km/h
- pułap: 10800 m
- zasięg: 1500 km.