Katarzyna Wapowska
Z Wikipedii
Katarzyna Wapowska h. Nieczuja (1530 -1604?) - córka Stanisława Maciejowskiego, starosty zawichojskiego. Dobra, które w 1522 roku przeszły w ręce kasztelana przemyskiego - Stanisława Wapowskiego, otrzymała wdowa po jego synu Andrzeju Wapowskim.- kasztelanie przemyskim (zabitym w 1574 r. przez Samuela Zborowskiego, na koronacji Henryka Walezego).
W czasie uroczystości koronacyjnych Henryka Walezego na Wawelu, doszło do walki pomiędzy Samuelem Zborowskim i Karwatem sługą Jana Tęczyńskiego (?-1593), kasztelana wojnickiego. Pragnąc ratować powagę chwili próby rozdzielenia walczących podjął się Mąż Katarzyny Wapowskiej - Andrzej Wapowski, kasztelan przemyski. Zdenerwowany interwencją Samuel Zborowski uderzył Wapowskiego czekanem w głowę, wskutek czego tenże zmarł. Za to morderstwo dokonane w afekcie król skazał Samuela na banicję.
Katarzyna z Maciejowskich Wapowska - kasztelanka, dziedziczka wielu ziem na Rusi. Po niej dziedziczył jej syn Jan Stanisław Wapowski, a w 1632 r. Dynów przejął jego syn Karol Wapowski. (W skutek działu zawartego w roku 1644 między braćmi Wapowskiemi, wnukami Katarzyny i Andrzeja: Mikołajem i Karolem, sprzedał Mikołaj; Bachórz Jerzemu Kazimierzowi Krasickiemu - podkomorzemu sanockiemu, a Karol sprzedał Dynów; Marcinowi Konstantemu Krasickiemu, i także; Hartę, Lipnik, Wesołę, Łubno, Kazimirówkę).
Stanisław Maciejowski był bratem Katarzyny z Maciejowskich Wapowskiej i kasztelanem sandomierskim i wojnickimm, marszałkiem dworu królowej Barbary, marszałekiem nadwornym koronnym; poetą i mówcą
Dług ciążący na posiadłościach rodu Maciejowskich spłaciła stryjeczna siostra chorążego Katarzyna Wapowska. 23 stycznia 1593 roku, Katarzyna Wapowska z Maciejowskich- wdowa po Andrzeju Wapowskim właścicielu Dynowa, w wystawionym w obecności biskupa przemyskiego Wawrzyńca Gorlickiego, dokumencie postanowiła zmienić na skutek wykupienia, istniejące w jej dobrach cerkwie, na kościoły rzymskokatolickie w Izdebkach, Hłudnie, Łubnie i Warze.
W roku 1590 ufundowała drewniany kościół, na wzniesieniu zwanym Tatarską Górą w Hyżne, a w nim umieściław ołtarzu głównym w kościele w Dynowie, obraz,(którego była ofiarodawcą) przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem i dokończyła budowę kościoła w Dynowie w roku 1604. Wsparła też budowę kościoła w Lublinie.,,