Klacze Diomedesa
Z Wikipedii
_08.jpg/180px-Mosaico_Trabajos_Hércules_(M.A.N._Madrid)_08.jpg)
Klacze Diomedesa cztery klacze należące do króla trackiego plemienia Bistonów, Diomedesa, który miał je karmić ludzkim mięsem. W innej wersji mitu były ogierami o imionach: Podargos, Lampon, Ksantos i Dejnos. Schwytanie stada klaczy było ósmą pracą Heraklesa, wyznaczoną przez Eurysteusa. Heros popłynął do Tracji na czele zastępu ochotników. Gdy przybył do Tirydy, przegonił koniuchów opiekujących się czwórką klaczy i popędził je ku okrętowi. Gdy zorientował się, że podąża za nimi pogoń, polecił Abderosowi opiekę nad stadem ( klacze pożarły przyjaciela Heraklesa), sam zaś stawił czoło Trakom. Podobno miał rzucić klaczom na pożarcie ciało ogłuszonego Diomedesa i w ten sposób je uspokoić.
Eurysteus kazał wypuścić klacze na wolność w okolicach góry Olimp. Tam zostały pożarte przez wilki.
