Klasy wierności
Z Wikipedii
Klasy wierności - wskaźnik stosowany w badaniach ekologicznych i zoocenologicznych do opisu zoocenozy.
W badaniach hydroentomologicznych wyróżniane są zazwyczaj trzy klasy wierności z końcówkami:
- -bionty (krenobionty, limnebionty, stygobionty itd.) gatunki żyjące prawie wyłącznie w danym typie środowiska czy siedliska,
- -file (krenofile, limnefile, reofile), gatunki preferujące dane środowisko, często w nim występujące, ale spotykane także licznie w innych środowiskach, siedliskach,
- -kseny (krenokseny, limnekseny), gatunki przypadkowe w danym środowisku, preferujące inne typy siedlisk.
Gatunki z określeniami -bionty i -kseny zaliczyć można do gatunków o węższej walencji ekologicznej (specjaliści), zaś -file do gatunków bardzie eurytopowych (szersza walencja ekologiczna).
Teoretycznie można także wykorzystać końcówkę -foby dla gatunków unikających danego środowiska (odnosi się bardziej do unikania konkretnego czynnika, np. fotofoby). Nie pasuje jednak do w miarę spójnego systemu przedstawionego wyżej. Oczywiście sprawą zasadniczą pozostaje uznanie zgrupowań za poziomy organizacji ekologicznej (jak w fitosocjologii zbiorowiska) lub też przypadkowe (uwarunkowane unikalnymi zestawami czynników środowiskowych i procesów demograficznych) i stosunkowo niepowtarzalne grupy gatunków.
Przykłady: saprobionty, krenofile, krenokseny, potamobionty, acydofile, saprobionty, hylobionty itd.
W ekologii stosowany jest podobny podział gatunków różniących się wystepowaniem w siedliskach czy preferencjami ekologicznymi. Końcówka jest stała (-fil), róznicujacy jest rdzeń słowa, nawiązujący do siedliska, np: hydrofil, semihydrofil, pedofil, kserofil, lignifil (na przykład zastosowany w podziale na ekologicnze typy larw Tabanidae). W odróżnieniu od klas wierności określenia wskazują na preferencje siedliskowe a nie stopień związania z danym siedliskiem.
Źródła:
- Czachorowski S., 2004. Opisywanie biocenozy – zoocenologia, skrypt elektroniczny dla magistrantów. Maszynopis dostępny w formacie PDF
- Przemysław Trojan "Tabanidae - ślepaki (Insecta: Diptera)", Fauna Polski t. 8, PWN, Warszawa 1979.
